laatste blog 2008

Tja, de laatse blog van het jaar 2008 alweer!

We hebben besloten toch nog maar een jaartje door te gaan met de blog want schijnbaar zijn er toch nog veel mensen die onze blog volgen. De uitdrukking " Uit het oog uit het hart" gaat dus nog even niet op!

Uiteraard hebben we weer het een en ander mee gemaakt. Begin december zijn pa en ma weer deze kant op komen vliegen.

Dus ik naar het vliegveld. Marietje moest

helaas nog werken dus die kon helaas niet mee om ze op te halen.

Toch wel een probleempje voor mij want zodoende had ik dus geen navigator bij me.

Je kent het wel, afslagje gemist en toen reed ik plots midden op de landingsbaan! Schijnbaar mag je geen mensen oppikken op de baan. Leek me eigenlijk wel makkelijk!

Gelukkig was ik toch nog op tijd in de aankomsthal om ze op te pikken.

Enkele weken voor aankomst hebben we een voertuig voor pa en ma aangeschaft. Thuis aangekomen moest natuurlijk eerst de auto beoordeeld worden. Tja en een beetje "kiwi" moet toch minimaal 3 auto's voor de deur hebben......

Hoewel ze hier geen Sint Nicolaas vieren kregen we middels dit bezoek dan toch kadootjes. Ik heb overigens nog een paar keer aan collega's getracht uit te leggen wat dit feest inhoudt. De Sint snappen ze nog wel (een soort kerstman) maar het verhaal van de zwarte pieten gaat er niet in! Dat is toch discriminatie? Tja en die Maori's die stonden alweer bijna met de strijdbijl klaar!

Sint en Piet kennen ze dus niet! Nee, die kerstman is een lekkere vent! met zijn elfenslaafjes. Oooh, dat kan dan weer wel? Hoe dan ook in Nieuw Zeeland komen ze nu in hogere kerstsferen. Zo links en rechts zie je een idioot in een bloedheet kerstpak rondlopen en dat in de zomer!

Maar goed, kerst dus. Hoogste tijd om een kerstboom aan te schaffen! Wij op zoek naar een boom. Zingend uit volle borst " Ooooo dennenboom"...... wat blijkt? Ze verkopen hier echte dennenbomen! Ja? Snappen jullie het niet? Even uitleggen dan. In Nederland gebruiken ze sparren als kerstbomen en geen dennen! Al die jaren hebben wij Nederlanders dus een zeer ernstige fout gemaakt.

Thuis aangekomen hebben de dames de "dennenboom" opgeleukt zoals ze dat tegenwoordig zeggen. En ik moet zeggen, het resultaat was zeer bevredigend! Voordeel van een den in vergelijk met een spar is dat deze boom geen naalden verliest. Toch wel handig als het in huis 30 graden is want een spar zou na een dag volledig verdroogd zijn.

We hebben hier dus al meerdere zomerse dagen achter de rug ondanks dat de echte zomer pas in januari/februari begint. Op zo'n warme zomerse dag is niets lekkerder dan een heerlijk verkoelend "luchtig" ijsje.

En als het echt te warm wordt dragen de Kiwi-dames gewoon de nieuwste badmode met ingebouwde koelcompressen!

Ooh, ik was even afgeleid, waar waren we gebleven? Och ja kerst dus. Herinneren jullie ons huisdiertje nog?

Schijnbaar heeft iemand van een reclameburo onze blog gezien want een maandje geleden werd Marietje benaderd voor een contract met Animates (dierenwinkel). Uiteindelijk hebben we toestemming gegeven voor het gebruik van haar foto voor de nieuwste reclamecampagne op voorwaarde dat we levenslang dierenvoer krijgen! Mogen jullie raden wat we eten met kerst.........

Tenminste, als de kerst door gaat want we hebben uit onbevestigde bronnen vernomen dat de kerstman afgeknalt is! Incluis Rudolf en Blitzen!

Genoeg over kerst nu! Nog iets anders? Jawel! Wegens uitstekende prestaties betreft het bomenonderhoud heeft de Gemeente Auckland besloten om de boomverzorgers eens te trakteren! En waar maak je boomverzorgers blij mee? Als het maar een beetje anders en spannend is! BUNGEE JUMPING!

Wij dus met zijn allen naar de Harbourbridge in Auckland. Zo op een afstandje lijkt het niet zo hoog....

Tja, dit bord zegt genoeg! Oppassen geblazen dus.

Als ik het goed heb is het Bungee jumpen in New Zealand uitgevonden.
Een paar studenten op een universiteit dachten hiermee een leuke ontgroening te verwezelijken! Het idee was wel gestolen van een Afrikaanse stam die vanaf een houten toren sprongen met een liaan aan de enkels gebonden. In het begin ging het jumpen hier wel eens fout. Maar "met vallen en opstaan" zullen we maar zeggen......
En plots stond ik dan op de rand van de afgrond. Ik was om eerlijk te zijn best wel nerveus. Helemaal wanneer je je gordel aantrekt en er een stuk elastiek aan je enkels gebonden wordt. Nerveuze opmerkingen zoals: wel een goede knoop gebruiken he? Hebben jullie ook incontinentie luiers? maken weinig indruk op het personeel. Zo af en toe komen vlagen van urine en angstzweet voorbij........

Dan beginnen de mede jumpers af te tellen en komt het moment dat je moet springen. Ondertussen gaan alle alarmbelletjes af in je lichaam. Maar ja, je moet he? Plots hang je in de lucht en een seconde later ga je tot aan je navel onder water!

Door de spanning vergeet je even je adem in te houden en een seconde later veer je weer 20 meter omhoog.

Nu wilde het feit dat toen ik aan de beurt was ze even besloten een nieuw type elastiek uit te testen! "Oooo ja dat heb jij weer" hoor ik jullie al roepen! Maar nee, echt! Dit elastiek was wat stugger zullen we maar zeggen dus de gevolgen voor de brug waren enorm!

Tot slot willen we jullie alvast hele fijne feestdagen wensen en een gelukkig en gezond 2009. Tot blogs!