Eind Augustus

En toen was er een speciale blog. De inmiddels alweer 75ste blog is het reisverslag van Marietje. Zoals jullie gelezen hebben in de vorige blog is Marietje even terug in Nederland geweest. We hebben getracht dit bezoek buiten de pers te houden maar jullie weten allemaal hoe het gaat....... Voor je het weet praat er iemand zijn mond voorbij en dan heb je de poppen aan het dansen.

Op de dag van vertrek viel het hier al op dat Marietje niet mee aan het maaien was. Onmiddelijk brak er paniek uit. Hoe moet dat nu? Wie anders kan beter grasmaaien dan "The Lawn Queen of Auckland"? De volgende ochtend werd haar vertrek naar Nederland gemeld op het ontbijtnieuws en de kranten stonden er bol van.

Gezien de overweldigende aandacht van de pers heeft "Newsmedia New Zealand" besloten een reporter achter haar aan te sturen. Het onderstaande reisverslag is voor u vastgelegd door de in Nieuw Zeeland wereldberoemde reporter "Piet persmuskiet". Gezien de enorme aandacht rondom Marietje hebben we haar man gevraagd dit reisverslag te vertalen en te publiceren op haar webblog.

Zo heeft hij toch nog enige inbreng in deze blog.

By Piet Persmuskiet

NZ Herald Correspondent, Auckland

Op 28 Juli 2010 landde Marietje (ook bekend als The lawn Queen, Queen Marie of MJ) op het vliegveld van Nederland genaamd Schiphol. Nederland was geïnformeerd over de komst van een Queen en even was er verwarring welke Queen het betrof. The Queen Mary is toch een cruiseschip? Maar goed, na de landing werd voor de zekerheid de rode loper uitgelegd.Toen even later bleek dat het niet om een Queen van een koninklijk huis ging werd deze weer weggehaald. In de aankomsthal wemelde het inmiddels van de paparazzi.

MJ was erg moe van de vlucht en weigerde elk interview. Op alle vragen kwam een duidelijk geïrriteerd antwoord "Geen commentaar"! De oorzaak van haar irritatie richting de pers van de eigenlijk altijd zo vriendelijke MJ werd al gauw duidelijk. MJ liep rechtstreeks richting een soort afhaalrestaurant ook wel snackbar genoemd waar ze een "Frikadel speciaal" besteldde. Onmiddellijk dook de buitenlandse pers erop.

De Frikadel is een soort vleesstaaf gemaakt van slachtafval dat gegeten wordt met mayonaise, curie en gesnipperde uitjes. Deze Nederlandse snack schijnt erg lekker te zijn en na voorzichtig vragen vertelt Marietje me: Al vanaf het moment dat ik wist dat ik naar NL zou gaan verheugdde ik me erop om weer eens een lekkere frikadel speciaal te snacken!

Direct na aankomst van MJ zijn de foto's doorgezonden naar de drukkerijen zoals Story en Revu zodat deze eindelijk de nieuwste editie ter pers konden laten gaan. Om een "zakenreis" naar Nederland belastingstechnisch te kunnen verantwoordden heeft MJ een "grascongres" bijgewoond. Het congres ging dus over gras en alles wat daar mee te maken heeft. De nieuwste technieken, meststoffen, nieuwe ontwikkelingen en ga zo maar door.

Zo werd er ondermeer de laatste ontwikkelingen in maaiachines getoond zoals deze "milieuvriendelijke" electrische zitmaaier van Husqvarna. Saaie stof dus......

Om het ook voor buitenlandse bezoekers interessanter te maken waren er tevens enkele facultatieve trips georganiseerd. Nu was ik nog nooit in NL geweest dus was ik dolblij dat MJ deze trips had gedaan. Zo is ze o.a. naar "Kinderdijk" geweest. En de paparazzi volgde haar op de voet. Kinderdijk is dus een toeristenattractie die bestaat uit een dijk met windmolens waarmee het land ooit is droog gelegd. Voor de onnozelen onder de lezers....NL ligt grotendeels onder de zeespiegel en is met dijken bouwen en malende windmolens droog gelegd. Kinderdijk is een overblijfsel van vroeger dus. Op weg naar een andere trip stopte MJ bij een viskraam. Ze bestelde daar 3 rauwe vissen met ui die ze vervolgens zo opat! Rauwe vis! Het zal wel Hollandse sushi zijn of zo! En opnieuw legden de paparazzi dit ritueel vast op de gevoelige plaat.

Een derde trip bracht ons naar Alkmaar voor de kaasmarkt. Kaas schijnt MJ erg lekker te vinden en dan is de kaasmarkt een soort hemel op aard. En de paparazzi ging weer gezellig met haar mee. Overal zag je mannetjes met kazen doelloos rondlopen. Het publiek bestond voor 99% uit toeristen, voornamelijk Japanners en Chinezen. Later hoorde ik dat kazen allang niet meer zo worden verhandeld en dat het een overblijfsel is van vroeger was. De volgende trips gingen nog naar Volendam met zijn traditionele kleding, de bollenvelden (helaas grotendeels uitgebloeid) en een klompenfabriek. Maar MJ had er inmiddels genoeg van! Ze stapte over in een taxi met onbekende bestemming. Onmiddellijk volgden de paparazzi haar.

Plots stopte ze voor een warenhuis " De Hema" genoemd. Ze liep rechtstreeks naar de afdeling vleeswaren waar ze een worst bestelde en deze gelijk begon op te peuzelen. Spontaan begon ze toen te zingen...."Lekkere worst van de Hema! Vetvrij Papierreke derrum".

De paparazzi waren sprakeloos! Toe ze MJ zagen genieten van de worst besteldden ze er allemaal een en zong eenieder gezellig mee. Ja, mensen dit was zeker een hoogtepunt van mijn bezoek aan Holland!
Uiteindelijk is ze met de taxi naar haar geboortestreek, Brabant gegaan. De werkelijke reisdoel was namelijk een bezoek aan familie en vrienden. Als eerste bezocht ze haar nichtje Jeanne. Inderdaad, de Jeanne die mogelijk de trouwste bezoeker van deze blog is! Ze had een toepasselijk welkomstkado geregeld voor MJ namelijk een kaaskiwiplankje (Kaasplank met pondje Nederlandse kaas en 2 kiwi's). Na een welverdiende rust (lees het verteren van een frikandel, haring met ui en een hele rookworst) ging ze samen met Jeanne naar het centrum van

's-Hertogenbosch. Aan de Stationstraat zit namelijk een bakkerij waar mensen zelfs van de andere kant van de wereld voor naar toe komen! Bakkerij de Groot! De 2 dames gingen naar binnen om de wereld beroemde "Bosche bol" te veroberen! En opnieuw stonden de paparazzi te dringen om dit wondervoedsel te proeven!

En toen gebeurde er iets vreemds met MJ. Haar bloeddruk schoot omhoog, rode vlekken in het gezicht....alsof er iets knapte in haar!

Ze was de pers helemaal zat! Ze had gehoopt op meer privacy in plaats van paparazzi die telkens weer in de weg liepen! Zelf begon ik te vrezen dat de trip naar NL op dat moment zou gaan eindigen! Plots pakte ze een van de fotograven vast en slingerde hem in de lucht! Toen ze hem los liet vloog hij recht op de andere paparazzi......alsof ze aan het bowlen was....Full Strike! De arme man ligt nog steeds volledig in het gips in het ziekenhuis!
En.... dat was nog niet eens het ergste! Zijn camera was ook nog stuk!
Helaas was ik, Piet Persmuskiet, er niet bij maar MJ heeft vervolgens familie en vrienden opgezocht. Jullie vragen je natuurlijk af hoe ik dan aan deze foto's kom...... Ik hoef mijn bronnen natuurlijk niet te vermeldden. MJ en haar vader in het Rozemarijn straatje in Haarlem waar haar vader vroeger gewoond heeft. De schoonouders van MJ en de 2 ex-kiwies Emi en Remie. O, ja, als jullie dit lezen..... De Belastingdienst hier zoekt jullie nog voor een openstaande rekening betreft houderschap van een auto. Ze weten gelukkig niet dat jullie op de Kerkstraat 17, Zusterberg wonen.

MJ en haar vader in de Efteling.
Johannes de drakendoder.

MJ, Carien en Gian en natuurlijk een heerlijk broodje paling, mhhhmmm.
MJ, Carla, Willemijn en Lotte.
Thomas met Kootje (voorheen MJ's kat nu helemaal ingeburgerd in Veen zoals jullie zien).
De laatste dag in Nederland heeft MJ Wendy nog opgezocht. Samen hebben ze Amsterdam nog even onveilig gemaakt. Dat had ze nou niet moeten doen want al snel kregen de paparazzi haar weer in beeld.
Het was wel even schrikken toen de paparazzi haar een koffieshop binnen zagen gaan! Het zal toch niet...? Later verklaarde ze dat het alleen maar een sanitaire noodstop betrof.
Terug in NZ zagen we alweer de eerste foto's van MJ in de weekbladen.

Tot slot heeft ze nog een persoonlijk interview gegeven. Onderstaand een beknopt verslag hiervan. Het volledige interview is terug te vinden op internet.

PP: Hoe was het om weer in Nederland te zijn en vrienden en familie te ontmoeten?

MJ: Geweldig natuurlijk om familie en een aantal vrienden weer te zien! Nogmaals iedereen hartelijk dank voor het warme welkom, het voelde alsof ik niet weg geweest was! Jammer dat het maar een bliksembezoekje was waardoor ik helaas niet iedereen kon opzoeken in die korte tijd.

PP: Tijdens de reis heb je veel gesnackt zoals frikadellen, haring, worst en bosche bollen. Ben je daar niet ziek van geworden?

MJ: In tegendeel! Het bleek juist het beste medicijn voor Jetlags! Al was ik wel erg vroeg wakker voor mijn doen.

PP: Wat was er wel veranderd in NL na drie jaar?

MJ:De snelwegen rondom 's-Hertogenbosch en Eindhoven (voor zover ik weet dan) en de brievenbussen, die zijn tegenwoordig oranje in plaats van rood. En nee dat had niets te maken met de WK-voetbal!!!

PP: Nog nieuwe trends in NL ontdekt?

MJ: Ja, in NL loopt iedereen tegenwoordig op Birkenstocks! En een andere trend is natuurlijk Marlies Dekkers...haha die kennen ze hier in NZ niet hoor!

PP: Zijn er nog speciale dingen die je hebt meegenomen uit NL?

MJ: Wat dacht je, de koffer vol met potten pure chocopasta, pindakaas, stroop, Delfts Blauw en de rest natuurlijk...zal niet verder in detail treden hoor!

PP: Hartelijk dank voor dit interview. De trip naar Nederland is me erg goed bevallen en het was een gezellige tijd saampjes......Mag ik je een keertje uitnodigen voor een hapje en een drankje?

MJ: Haal je maar niets in je hoofd Piet! Ik ga nu snel terug naar mijn man en weer lekker achter de maaimachine!

Tot slot wil MJ de paparazzi reporters bedanken voor de gemaakte foto's.

Hoewel de paparazzi erg irritant kunnen zijn heeft MJ speciaal voor mij Piet Persmuskiet een standbeeld laten onthullen. Mijn dank is groot!

Tot de volgende blog!

Begin Augustus

We zijn alweer over de helft van 2010, een nieuwe maand, tijd voor wat anders namelijk.....een soloblog. Hoezo? Marietje is nog in Nederland en ik sta er dus (gelukkig maar tijdelijk) alleen voor.

Een solo-leven is voor de een fantastisch en voor de ander een ware ramp. En voor mij? Concludeer dat maar aan het einde van de blog. Uiteraard zijn er voordelen dat je met niemand rekening hoeft te houden en je alles kan doen en laten wat je maar wilt. Daar staat tegenover dat je dan ook niet kan overleggen of belevenissen kan delen.

laten we eens kijken hoe ik deze tijdelijke solo situatie probeer te overleven.

Mijn eerste "solo-actie" was het verbouwen van de woonkamer. Stofzuigen is een saaie bezigheid en kost bovendien teveel tijd. Door een strandje in de woonkamer aan te leggen hoef je maar alleen maar even de woonkamer te harken. Bovendien geeft het een heerlijk vakantie gevoel!

Als "solist" kan je elke dag sport kijken.

In NZ volgt vrijwel iedereen rugby. Er gaat geen dag voorbij of er is wel rugby te zien op tv.

Het landsteam "The All Blacks" doen het momenteel erg goed. Tot dus ver hebben we alle wedstrijden van het seizoen gewonnen. Dit is erg hoopvol want volgend jaar wordt de wereld Rugby cup in NZ gehouden. Het zou natuurlijk leuk zijn als het organiserende land dan tevens wereldkampioen wordt.

En waar kijk je rugby als solist? In de kroeg natuurlijk!

Ik besloot de wedstrijd All Blacks vs Wallebies (Australië) in de Ierse pub te gaan kijken. Gelukkig was ik ruim op tijd om eerst wat "in" te drinken. Ik nam een biertje die jullie vermoedelijk niet kennen "transsexual".

Uiteraard won NZ de wedstrijd en was het weer groot feest in de kroeg. In een overwinningroes viel mijn oog nog op een bord dat in de kroeg hing.

Als solist vindt ik het toch nog even nodig om het over voetbal te hebben. Ondanks dat NZ niet de WK heeft gewonnen is de voetbalsport in NZ toch los gekomen. Ondanks de (natte) winterperiode ontstaan er spontaan voetbalveldjes waar talentvolle mannen trachten een balletje te trappen. Ach, wat heb je eigenlijk ook nodig? Een vlak stukje grond, een paar regenpijpen en een ..... zwempak/broek.

Het ziet er echter niet naar uit dat we over 4 jaar wereldkampioen zullen gaan worden. Over voetbal en het Nederlands succes gesproken, Nederland heeft besloten zich terug te trekken uit Afganistan. De jongens hebben daar goed werk verricht door te helpen met de wederopbouw van het land. Nederland heeft schijnbaar een goede indruk achter gelaten want de Afgaanse dames zijn nu zelfs begonnen met voetballen.

het was toch wel een geweldige WK of niet? Missen jullie ook zo de gezellige, alles overheersende sound van de vuvuzela? Gelukkig zijn de vele vuvuzela hits op een dubbel-cd gezet zodat je deze zo vaak kan horen als je wilt. Vooral track 2: taaaaaaa en track 4: Woooooooooh zijn mijn favorieten.

En dan zijn we aan een punt toegekomen waar deze solist een hekel aan heeft namelijk: Koken. Ik heb er een hardgrondige T....ing hekel aan! Gelukkig heeft mijn vrouwtje nog voor vertrek de diepvries vol gestopt zodat ik niet zal verhongeren. Daarnaast wil ik nog onze vrienden bedanken dat ik een vorkje heb mogen mee prikken. Maar zo af en toe moet ik dan toch de keukenprins gaan uithangen. Nou, het viel dus niet mee!

Ondanks het aandachtig volgen van TV programma's zoals Masterchef, Hells kitchen en Jamie Olivier zagen mijn creaties er toch wat anders uit!

Oke, vlees bakken is niet mijn sterkste kant......een ovenschotel dan?

Na een paar uur poetsen en de boel luchten ben ik maar naar een Italiaans restaurant gegaan.

De Italiaan bij ons in de buurt heeft een erg goede naam en nu weet ik waarom! Als je spaghetti besteld komt zijn dochter aan je tafel en mag je het aantal gewenste meters afrollen. Jullie snappen natuurlijk ook wel dat de "prijs per meter" steeds verder oploopt. Opvallend is wel dat veel mannen meer "meters" kopen dan ze kunnen opeten!

Gelukkig verkopen ze in de supermarkt ook kant en klare maaltijden zoals dit heerlijke kippenbadje.

Tijdens de lange winteravonden heb je als solist de tijd om nog eens de dvd collectie door te nemen. Uiteindelijk heb ik enkel goede klassiekers opnieuw bekeken. Een beetje filmliefhebber zal deze titels wel herkennen.

Een ander (min)punt is kleding wassen. Na uitvoerige instructie van Marietje gaat me dit redelijk tot goed af.

Helaas was de zeep laatst op dus ik naar de winkel. Ze verkochten daar kant en klare zakjes zeep. Ideaal dacht ik nog. Kant en klaar is namelijk het toverwoord voor solisten. Wat staat er eigenlijk op het zakje? "Maakt schoon en verfrist zonder zeep of water" Nou, dat is pas makkelijk!

Het valt nog niet altijd mee om te begrijpen wanneer een winkel open is. Volgens mij moet je hier de spinazie academie voor gevolgd hebben!

Maar goed, gelukkig zijn een aantal supermarkten hier 24-7 open. Dus dat is geen probleem.
Nu was ik laatst even gaan shoppen, chips, bier, snacks je kent het wel solisten-voer totdat ik onderstaande dame zag. Ik schaam me er wel een beetje voor dat ik deze foto heb genomen maar ik kon dit echt niet laten schieten! Een vrouw met......rugtieten! Excuses voor het taalgebruik maar ik weet het niet anders te noemen!
Tijdens de lunchpauze zat ik wat te bladeren in de gouden gids. Ik vroeg me af waarom de concurrentie het toch zo druk heeft. Totdat ik de advert. van Tony's tegen kwam.

Als solist zag ik eindelijk weer eens een kans om naar de tandarts te gaan. Altijd weer gezellig! Ik kan daar zo van genieten! Lekker languit liggen, de geurtjes, de geluidjes die komen uit de andere behandelkamers......heerlijk!

Maar door de dure vliegticket van Marietje was de beurs bijna leeg. Wat nu? Nu is het zo dat veel NZ'ers zelf doen. Huisje bouwen? Nieuwe bedrading in huis? Andere motor in de auto plaatsen? Allemaal geen probleem! Dat noemen ze hier een D.I.Y. job. ofwel een " Do It yourself". Na wat zoeken in de schuur had ik mijn D.I.Y. setje bij elkaar.

En daar stond ik dan voor de spiegel. Een grote tang in de hand....zien jullie het al voor je? Nou ik niet meer! Dus toch maar het spaarvarkentje kapot geslagen en de goedkoopste tandarts van Zuid Auckland opgezocht.

Ja, ik moet toegeven dat het een beetje een vreemde man was. Maar ach, als hij er maar de tijd voor neemt en de rekening laag houdt vind ik het prima!

En nu zoals altijd weer de Chinese kruidenier! Vrijwel elke dag komt er weer een Chinese winkel bij dus we kunnen nog even vooruit.

We trappen af met een wel heel bijzondere pepsi-cola smaak "Ice Cucumber" Ofwel ijskomkommer. Nou ik sta nog niet te juigen en te trappelen om dit eens te mogen proeven.

Op de vleesafdeling: Dino-leg. Op zich mooi mager vlees toch?

Een lekker pondje rundergehakt......

Maar nu komt het.......Spek-geurkaarsen!

Wat? Kaarsen die naar spek ruiken! Ja, vraag mij ook niet wat je daar nu mee moet.

Pleepapier. Opzich niets bijzonders maar de naam is wel grappig!

Ach iedereen kent het wel. Een mobieltje in de broekzak en een pistool tussen de broeksriem. Je hebt altijd zoveel dingen bij je! Nou, daar heeft Nokia wat op gevonden! Kijk, dat is nu handig.

Zo is er ook voor de dames een oplossing gevonden want wat rinkelt die boksbeugel toch altijd irritant tegen de bos sleutels!

Dat was het weer mensen. Tot slot het solisten-leven. Ach alles went maar ik heb toch liever mijn vrouwtje weer om me heen. Ik kan er gewoon niet missen! Kom gouw thuis schat!

snik.