zaterdag 19 januari 2008

Zomerverrassing!


Op veler verzoek........een nieuwe blog!
We kregen al verontruste mailtjes of we nog wel leefden. Jawel, we hebben het echter erg druk met genieten van de zomer! Oei! die is onder de gordel voor die arme Nederlanders in het vroegere thuisland.

Maar.... wat is die verrassing dan?.......eeeuh, is het niemand opgevallen toen we vertrokken? We hebben gezinsuitbreiding! Marietje heeft een wolk van een zoon gekregen! Moeder en zoon maken het goed. Volgens "deskundigen" in de woonomgeving lijkt de kleine man erg veel op zijn vader! Kadotip: Onze zoon brengen we met de fles groot dus een flesje "J" is altijd welkom. (Johnny Walker, Jim Beam of Jack Daniels wel te verstaan)




Genoeg flauwekul, even een serieus onderwerp" De zomer"!!!!!!.
Het is hier namelijk al 6 weken achter elkaar hoog zomer! Het is zeker 10 jaar geleden dat het rond deze tijd zo'n mooi en stabiel weer was. Normaliter begint het stabiele weer hier pas na de zomervakantie, net als in Nederland tegenwoordig. Maar wij klagen niet hoor! We gooien gewoon er nog een litertje zonnebrand tegenaan! Door de uitblijvende regen begint de omgeving wel erg te verdrogen! Ze hebben hier voor het eerst in jaren weer eens een lekker ouderwetse bosbrand gehad.

Een ander ongemak van het mooie weer is de opwarming van de zee! Ongemak?
Ja, want behalve mensen zwemmen er de laatste tijd ook kuddes haaien langs het strand!



Dit is dus geen grap! Lees zelf maar in het krantenberichtje! Nu beweren de deskundigen dat ze niet gevaarlijk zijn en bij de kust komen om te jongen. Tijdens het jongen eten ze dus niet. Ja ja, ze kunnen ons nog meer vertellen! En die ene witte haai dan die niet zwanger is en voor de gezelligheid met de rest mee zwemt langs het strand? Voorlopig geen pootje baden in zee dus.........







Effe weer een update van onze moestuin, we hebben nogal wat reacties ontvangen wat betreft de "pompurk". Om iedereen te overtuigen van het bestaan ervan hebben we een exemplaar op de gevoelige plaat gezet. Een pompurk is dus een kruising tussen een pompoen en een augurk. Ter vergelijk hebben we een een augurk ernaast gelegd. Als je een pompoen wilt zien moet je maar wachten tot "Helloween". Zo, nu iedereen overtuigd? Dat is dan ook weer uit de wereld geholpen!









De kweek van de bospeen is wat uit de hand gelopen. Ze vonden het schijnbaar niet zo fijn bij ons en probeerden te ontkomen door ledenmaten te ontwikkelen.
En dan de aardappels.......




De laatste tijd hoorden we allemaal vreemde geluiden rondom het huis. Gelukkig zijn we inmiddels aangesloten bij de neighbourhoodwatch. Daarnaast hebben onze achterburen Martin en Trish een enorme hond. Wat? die killer? JA! vergis je niet in Roxy!









Bovendien valt er met de kat van de buren ook niet te spotten! Het lijkt zo'n lief beestje maar vergis je niet in de schaduw van Lucky.





Voor de zekerheid Heb ik toch nog maar even navraag gedaan bij Martin. Hij was toch wel een beetje op zijn p.. getrapt omdat we twijfelden aan zijn teerbeminde Roxy!

Hij vertelde dat er een jaar geleden een inbreker in zijn tuin rondstruinde die vervolgens werd gegrepen door Roxy. De arme man moest 6 hechtingen in zijn bruine ster laten zetten!




Tja weinig nieuws te melden dit keer.....Of toch niet? In het kader van onze verdere integratie/inburgering hebben we een vishengel aangeschaft. Nu kunnen wij net als bijna iedereen een vishengel uit het raam laten steken en met een schijnbaar achterloos gezicht naar anderen staren van... " die stumper rijdt naar zijn werk en wij lekker niet".
Oke een vishengel dus, nu nog leren vissen! Op een leuk vrouwtje na heb ik nog niets gevangen!(ja Leon, weer alleen witte rijst moeten eten!).
Nog andere leuke dingen gedaan dan? Nou, de wandelclub is ook dit jaar alweer actief geweest. We zijn nog zoekende naar een naam voor de club, we zijn allen woonachtig in Manukau dus "The Manukians" of Manukanen zou kunnen. Jawel met de nadruk op MAN! Oh, dus de dames mogen niet mee? Inderdaad goed begrepen!

Ditmaal zijn we gaan trampen bij "Hunua falls". Hier heb je een prachtig uitzicht op het stuwmeer. Het meer is de watervoorraad voor Manukau en Auckland. Tijdens de tramp wilde ik Marietje nog even bellen om te vragen hoe het met de "kleine" ging maar zoals op veel plaatsen heb je hier bijna geen bereik.




















Tenzij je bijna in de zendmasten klimt!

Nou, genoeg onzin weer. Volgende keer een iets minder melige blog zullen we maar zeggen.
Tot dan!

woensdag 2 januari 2008

Begin Januari 2008!

Oke, daar zijn we al weer!

Allereerst wensen we iedereen een gelukkig en gezond Nieuwjaar! Ook al zijn wij dan aan de andere kant van de wereld, we hebben toch nog even aan iedereen gedacht. En.....wij hebben een halve dag eerder al op jullie gezondheid geklonken.

Zoals in een eerdere blog aangegeven is er in NZ dus geen vuurwerk te koop rond "oud en nieuw".

Wij, (hoor ons nu...) hebben al vuurwerk afgestoken op Guy Fawksday. Maar....we zijn niet voor 1 gat te vangen! We hoorden van vrienden dat er om middernacht vuurwerk vanaf de skytower afgeschoten zou worden! We zijn dus samen met Patrick en Caroline Auckland City in gegaan.

Het was lekker druk in de stad. Uiteindelijk vonden we een mooi plekje tussen de hoge kantoor- en appartementsgebouwen waar we de toren goed konden zien. En toen.....brak om klokslag 12 uur de hel los!


Het was voornamelijk siervuurwerk en geen harde knallen. Vermoedelijk zouden de ruiten van de kantoorgebouwen dit niet overleven.
Na 10 minuten begon iedereen op straat elkaar gelukkig nieuwjaar te wensen en werd er hardop geroepen dat het hoog tijd was om dronken te worden! Helaas waren vrijwel alle kroegen/pubs afgeladen vol dus konden we niet aan de oproep gehoor geven.



De volgende dag hadden we eindelijk tijd om onze administratie bij te werken. Door onze studie en hard werken, nou ja hard......laten we zeggen "aanwezig zijn op het werk" lagen we vreselijk achter met de adminstratie.

Marietje kon nog net het kantoortje binnen komen maar zag het eigenlijk al niet meer zitten (net als wij Marietje bijna niet meer kunnen zien zitten).

Oke, even nog wat anders dan, we gaan het even hebben over melk. Melk? ja melk.... In NZ wordt melk verkocht in kannen. Zoals te zien op de foto staat er op de verpakking tot wanneer de melk houdbaar is. Inderdaad, tot 3 januari kwart voor 3. Nu wil het feit dat ik tegen 3 uur dorst had..........
Inderdaad je kan het al raden. Gelukkig hadden we pas nog een bordje opgehangen die verwijst naar de witte vriend om deze te kunnen omhelzen om alle "shit" eruit te laten lopen.


































Die nacht hallucineerde ik van de aspirines dat ik op mijn gemak op de pot zat en plots door 2 koude, grijze handen de pot in getrokken werd. Gelukkig is alles toch nog goed gekomen.

We hadden nog een paar daagjes vrij, dus zijn we naar Muriwai Beach gereden. Voor de oplettende lezer, daar zijn we al eerder geweest. Op dit strand mag je dus met je 4x4 lekker rond rijden.

We kwamen vrij laat aan en het begon al aardig vloed te worden. Na een kwartiertje kregen we het toch wel benauwd want de zee kwam toch wel heel snel op. We zagen al een wagen in zee staan dus wilden we snel het strand af.

Nu is het zo dat er maar 1 toegangspad is naar het strand en ten minste 80 jeeps wilden allemaal tegelijk het strand af! Sommige auto's hebben er ook nog een flinke boottrailer of een aanhanger volgeladen met crossmotoren achter hangen. Door de droogte van afgelopen weken was het pad erg zacht geworden waardoor enkele te zwaar geladen wagens vast kwamen te zitten. Door het opkomende water ontstond er lichte paniek en dan zie je de aard van de "ware kiwi" boven komen! Onmiddelijk werden alle auto's aan elkaar geknoopt en trokken we elkaar los. Zo zijn we bijna allemaal toch nog droog het strand afgekomen.


Aan het einde van het strand kan je ook nog een "Jan van Genten-kolonie" bezichtigen. Als je goed kijkt zie je links, boven op de foto een viewpoint waar je recht bovenop de kolonie kan kijken.


De vogels zijn op de kliffen aanwezig van begin december tot eind januari. Je ziet nu overal donzige jongen rondkruipen. Naar verwachting zijn de vogels over 3 weken alweer vertrokken, zodra de jongen enigszins kunnen uitvliegen wordt de trektocht verder vervolgt richting Australie.
Elke keer als er een ouder aankomt vliegen vinden ze de partner onmiddelijk en begroeten ze elkaar uitgebreid. Na wat geknuffel en geflirt krijgt het jong pas wat te eten.























Een heel bijzondere prachtige ervaring vonden wij!

Nou, dat was het weer voor even. Tot de volgende blog maar weer!