Half Mei

Hallo allemaal, Daar zijn we dan weer.
Eerst even dit, inmiddels bestaat onze blog alweer meer dan een jaar en hebben we meer dan 300 foto's geplaatst! Ja, ik weet ook niet wat jullie met die zinloze informatie moeten.....

Oke, daar gaan we dan weer. Eerst maar een update betreft Marietjes werk: Er zijn geen updates beschikbaar! Oftewel we hebben nog steeds niets gehoord van de Board. Ondertussen voert Marietje gewoon haar werk (illegaal) uit.

We hebben de laatste tijd veel last van muizen. Waarom? ik zou het niet weten dus wij naar de Bunnings (Gamma/Praxis). Daar werden we geadviseerd om een Barytoff 300 terminator aan te schaffen! Na wat schietoefeningen zijn we thuis op jacht gegaan. Behalve een schouder uit de kom en een verrekte knie heeft het alleen reusachtige gaten in het huis opgeleverd!


Dit is niet de oplossing dachten we dus wij naar de markt in Howick. Howick is een dorpje dat in het verleden in Manukau/Auckland is op gegaan door stadsuitbreiding. Howick wordt hier Chowick genoemd omdat daar meer Chinezen wonen dan in China (overdrijven is ook een vak). Maar goed, we dwalen af. Dus wij naar de markt. Daar staat 1x per maand het kraampje van de Hollandse winkel met heerlijke kazen.

Als echte Hollanders vragen we natuurlijk eerst van elke kaas een stukje om voor te proeven. Uiteindelijk namen we een lekker stukje tenenkaas mee. Thuis aangekomen hebben we deze meteen in een oud Hollandse, persoonlijk geimporteerde muizenklem gedaan.

Binnen een minuut hadden we 5 muizen gevangen! Probleem opgelost!

Recent hadden we een wat koude, klamme, neerslachtige, druilerige, uitzichtloze, lamlendige, vervelende, misserabele, donkere zondag , jullie herkennen dat wel, 10 maanden lang Nederlands weer. Oftewel herfst. Maar als we naar buiten kijken vanuit de huiskamer zien we dat onze bottlebrush, zo genoemd omdat de bloemen op een flessenborstel lijken, we dwalen weer af) alweer voor de 2x vol in bloei staat!


















Op dat moment zat de boom vol met "Silvereyes birds", zo genoemd omdat de oogjes...we dwalen weer af. Deze vogeltjes drinken de nectar van de bloemen. Het is een prachtig gezicht. Op dat moment beseften we weer hoe mooi onze omgeving is en zo dicht bij.















De omgeving is gewoon prachtig hier. Een ander voorbeeld hiervan is ondermeer het "Auckland Domain", Een enorm stadspark recht in het hart van het centrum. Dit park (zie foto) is aangelegd op een vulkaan.

Vanuit de Skytower heb je een prachtig uitzicht op het Domain. Bovenop de top staat het Auckland museum, met daar omheen een enorm grasveld dat gebruikt wordt voor evenementen. Op de helling groeit rondom een inheems bos.


Door dit bos lopen verschillende wandelpaden. Als je over de paden loopt zie je prachtige boomvarens, palmen en vele groenblijvende bomen. Ondanks dat het midden in het centrum ligt hoor je alleen het geluid van kabbelende riviertjes en vogelgeluiden.

Herfstkleuren zijn dus in het inlands bos niet te vinden. Rondom het museum zijn vele bomen aangeplant die afkomstig zijn vanuit de hele wereld. Enkele zijn inmiddels uitgegroeit tot zeer indrukwekkende bomen! Door de zeer vruchtbare grond groeien de bomen als kool! Deze reusachtige vijg is amper 60 jaar oud! Nog even een weetje voor de vakbroeders onder ons;
Als je een tak van deze boom afzaagd komt er wit sap uit de wond. Niets bijzonders toch? Nou, als dit sap op je kleren komt krijg je het er nooit meer uit!
Een ander probleem is dat als de sap op je huid komt en je vervolgens in de zon gaat staan loop je ernstige verbrandingsverschijnselen en blaren op!

We hebben sinds kort nu een fotobewerkingsprogramma zodat we wat kunnen spelen met wat foto's. Alle foto's in de vorige blogs waren echt! Nee, nu niet beginnen te lachen en ons van leugens beschuldigen!
Maar goed.....Ik heb wat zitten experimenteren met een foto, hoe zou ik er rond mijn 80ste uitzien?

Schokkend!?! Gelukkig duurt dit nog een paar jaartjes! (toch wel zorgelijk eigenlijk......). Nou, dat was het weer voor even.

Och, toch nog een newsflash op de valreep. De Board heeft gereageerd op de brief die de werkgever van Marietje gestuurd heeft. Meer uitleg maar niets nieuws! We kunnen in beroep gaan en voor de Board verschijnen in Wellington. Inmiddels hebben er meerdere mailwisselingen en gesprekken plaatsgevonden tussen de Board, het management van Mercy Radiology en Marietje zelf. Kort maar krachtig komt het hier op neer. Marietje kan de test overdoen maar dan zal er weer een fiks bedrag betaald moeten worden. De vraag is of het allemaal de moeite waard is?!? Na lang wikken en wegen heeft Marietje besloten niet opnieuw op te gaan voor registratie, veel aspecten hebben hierin meegespeeld. Een moeilijke beslissing dat wel. Tot voor nu blijft ze dus als assistent werken totdat er hopelijk wat nieuws op haar pad komt. We houden jullie op de hoogte in onze volgende blogs!