Tja, daar zijn we dan weer met een nieuwe blog.
Vermoedelijk zijn veel trouwe lezers momenteel op vakantie maar daar trekken wij ons niets van aan want we hebben belangrijk nieuws! (althans voor ons dan).
We hebben eindelijk onze "Permanent Residence Permit" binnen! Zeg maar onze verblijfsvergunning. Tot nog toe waren we hier in NZ op een "Work Permit" wat naast regelmatige verlengingen ons verder uitsloot voor o.a. opleidingen en duurdere verzekeringen e.d. In principe zouden we nu over 5 jaar ons kunnen laten neutraliseren tot kiwiaan, maar dat doen we toch maar niet.
We hadden al in de vorige blog aangegeven dat we een flinke storm hadden, nou inmiddels hebben we alweer de derde storm achter de rug. De stormen zijn ongewoon krachtig voor Nieuw Zeeland. We werden via het nieuws gewaarschuwd dat we voor enkele dagen voedsel (lees pizza), water (lees bier) en batterijen in huis moesten halen.
De orkaan ging gelukkig net langs Auckland heen maar ondanks dat was er voor miljoenen schade ontstaan door het hele land. Voor mij (Marco) betekende het enkele nachten werken in de storm. Overal lagen bomen op de weg, over huizen en auto's heen en zijn er veel electricteits- en telefoonkabels gebroken. Diverse wegen stonden onder water en er zijn zelfs bruggen weggeslagen. Helaas waren er 4 doden te betreuren.
De dagen daarna waren we nog steeds bezig met bomen opruimen. Gelukkig hebben we goede machines voorhanden zoals deze kraan en onze "Bandit" snipperaar waar stammen tot 65cm doorsnede binnen enkele seconden tot pulp geslagen worden. Nadeel van deze machine is wel dat de vrachtwagen binnen 10 minuten vol zit waarna we een uur moeten wachten tot de vrachtwagen terug is van de stort. (Nou ja nadeel).
De grond is na de storm en zware regenbuien van de afgelopen weken totaal verzadigd. Onze moestuin lijkt meer op een zwembad! Hadden we dan toch waterkers en watermeloenen moeten planten?
Enkele weken geleden hadden we van Bas, mijn oudste zoon een lief klein spinnetje geadopteerd. Volgens bas zijn deze spinnen uitermate geschikt voor de slaapkamer om zodoende de muggenpopulatie te decimeren. Binnen enkele weken hadden wij dus ook een nestje spinnen!
Even tussendoor: Annebel, interesse om een koppeltje over te nemen?
Maar goed, vorige week voelde ik 's nachts dat de moeder me kwam knuffelen maar ik schrok van haar waardoor ze uit reflex in mijn wang beet! De volgende dag werd ik na een hele nacht krabben van de jeuk wakker. Toen Marietje de gordijnen opende zagen we dit.........
We hebben Nederland inmiddels alweer een jaar geleden verlaten en genieten nog altijd van het prachtige land en het fijne klimaat (als we de stormen even vergeten). Maar Nieuw Zeeland is niet altijd het paradijs zoals de meeste mensen denken!
Een van de grootste problemen hier zijn wel de vele gangs. Naar inschatting zijn er ruim 80.000 gangmembers. De 4 grootste bendes zijn the Mogrel Mob, the Black Power, the Head Hunters en the Hell's Angels. Daarnaast zijn er nog ruim 300 andere bendes met ruige namen zoals the Nomads, Highway 61, the Tribesman, Bandidos, King Cobra's, Outlaws, Satan Slaves en the Filty few. Deze bendes noemen zichzelf Motorclubs maar iedereen weet wel beter. Het zijn gewoon criminelen die veel geld verdienen door drugshandel, prostitutie en afpersingen e.d.Naast de zware jongens heb je hier ook nog vele jeugdbendes zoals the Cribs, the Bloods en the Killerbees. Er zijn ruim 5000 Killerbees in onze omgeving. De jeugdbendes houden zich bezig met inbraken, berovingen en softdrugshandel.
De Mongrel Mob en de Black Power zijn bendes die hier al ruim 50 jaar bestaan. De leden zijn voornamelijk Maori's en Pasific Islanders. Beide gangs zijn in oorlog met elkaar wat regelmatig tot steek- en schietpartijen leidt.
Veel bedrijven nemen tenminste 1 bendelid in dienst waardoor er bij dit bedrijf niet ingebroken wordt. Bescherming is schijnbaar een ongeschreven regel. Mijn werkmaat is dus een bendelid (een Hell's Angel) die met zijn grote bek het hele bedrijf terroriseert. Ach, ik heb er gelukig geen last van. De Head Hunters organiseren 4 keer per jaar een evenement dat de "Fightclub" wordt genoemd. Hier kun je vrijwillig aan meedoen om je vervolgens helemaal aan pulp te laten slaan want er zijn geen regels. Vaak worden hier oude vetes tussen diverse bendeleden beslecht. Eigenlijk merk je niet veel van de bendes tenzij je 's avonds in de verkeerde wijken komt. Tja, dat heb je in zo'n grote havenstad waar 3/4 deel van alle Kiwi's wonen.
En hoe zit het dan met de politie? Tja, naast omkopingen en of familiebanden bij verschillende gangs kunnen ze niet veel doen. Ze zitten er aan te denken of het misschien een idee is de agenten te voorzien van een schietwapen.......Voor de zware gevallen worden een soort gemaskerde ME'ers ingezet.
Maar genoeg hierover! Ondanks het voorgaande is er genoeg in de omgeving om van te genieten! (behalve het weer van de afgelopen weken dan). Elke morgen zit Marietje weer aan haar kaptafel met een dilemma. De keuze is nl. iedere keer weer welk gezicht ze die dag zal "opplakken".
Hoe dan ook, we zijn de winter zat en verlangen hunkerend naar het voorjaar. Overal zie je al lammetjes rond dartelen en staan de narcissen in volle bloei. (overigens wel een beetje vroeg want vorig jaar was dat pas in september).
Helaas, het einde van deze blog is alweer in zicht. We hopen dat iedereen een fijne vakantie heeft gehad of nog tegemoet gaat. Tot de volgende blog!
Ze beginnen meestal met de zachtere, weke delen zoals ruitenwissers maar al gauw gaan ze over op deur- en raamrubbers! Na genoten te hebben van onze "gluhwein" zijn wij ook maar weer vertrokken. De volgende ochtend was het nog steeds zwaar bewolkt boven het skigebied en dus besloten we in tegenstelling tot 2 andere gezinnen om via Rotorua naar huis te rijden. Daar was het fantastisch weer en dus perfect om even een kleine zoo te bezoeken.
