Mid-winter blog

Hier is het nu hartje winter en in Nederland staat de vakantie voor de deur..... Ondanks dit alles gewoon weer een nieuwe blog!

Allereerst moet ik nog even terugkomen op het onderwerp " Oranje" van de vorige blog.
De onderstaande foto MOEST ik van de Manukian-ladies alsnog plaatsen.

Naar mijn idee niets bijzonders maar het moest toch! Tijdens de wedstrijd Nederland-Rusland heb ik enkele seconden wat "bankzaken" gedaan. Let wel, de wedstrijd was voor jullie zaterdagavond maar voor ons zondagochtend! En wel zeer vroeg!!!!!!

Nu we het toch over sport hebben....

"Wij" the All Blacks hebben met rugby de wereldkampioen Zuid-Afrika verslagen!

Helaas verloren we de return afgelopen weekeinde, maar er is dus nog hoop!

Inmiddels ben ik weer een certificaat rijker! Ditmaal ben ik geslaagd voor "werken langs powerlines". Dit betekent dat ik nu dus officieel takken van bomen nabij stroomkabels mag verwijderen. Blij ben ik er niet mee want slechts 1 foutje kan al fataal zijn. Gelukkig is mijn maat dol op dit soort klusjes en hoef ik ze dus (voorlopig) niet te doen.

En dan dit: De tekst op de muur zegt genoeg! Ja en ik zag ook dit stoplicht dat toch echt op groen stond! Maar mijnheer agent dacht hier toch anders over!

Gevolg: Enkele nachtjes blijven slapen in een staatshotel!

Ach, zo slecht was het niet! alleen......was ik wel bang om mijn zeepje te laten vallen in de gezamelijke doucheruimte!

Afgelopen weekeinde was het dan zover.... Het lang van tevoren geplande weekeindje op stap met de Manukians. Mirjam had een goed en betaalbaar hostel geregeld voor ons in Taupo. Dit ligt nabij "HET" wintersportgebied van het Noorder-eiland. Volgens de berichten lag er 1.5 meter sneeuw dus dat wordt genieten dachten we zo.

Elk gezin had een maaltijd meegebracht zodat we 's avonds lekker gezamelijk konden eten. Zoals het Hollanders betaamt namen we onmiddelijk de hele keuken in beslag en verbouwden we de boel tot 1 lange tafel.

Op zaterdagochtend gingen we dus met 5 auto's op weg naar Mount Ruapehu, een enorme vulkaan waarop skipistes zijn aangelegd. Bovenstaande foto is wat we hadden verwacht aan te treffen.....maar........

Dit is wat we aantroffen! We hadden werkelijk de slechtste dag van het hele jaar getroffen! Onderweg regende het al en boven op de berg stond een sneerende wind, ijsregende het en was het zicht vrijwel nul! Toen we uitstapten waren we binnen 2 minuten drijfnat en tot op het bot verkleumd! Iedereen draaide gelijk om maar wij Brabanders zijn meer gewend. Na een korte wandeling bereikten we als een soort jet's of bigfoots een stubbe waar we ontdooiden onder het genot van een "mulled wine" zeg maar gluhwein.

Op de weg terug zagen we nog enkele Kea's. Dit zijn de aasgieren van New Zealand! Deze bergpapegaaien hebben een voorkeur voor rubber ontwikkeld.

Ieder jaar slopen ze voor duizenden dollars aan auto's van met name onnozele toeristen!
Ze beginnen meestal met de zachtere, weke delen zoals ruitenwissers maar al gauw gaan ze over op deur- en raamrubbers! Na genoten te hebben van onze "gluhwein" zijn wij ook maar weer vertrokken. De volgende ochtend was het nog steeds zwaar bewolkt boven het skigebied en dus besloten we in tegenstelling tot 2 andere gezinnen om via Rotorua naar huis te rijden. Daar was het fantastisch weer en dus perfect om even een kleine zoo te bezoeken.

Op enkele leeuwen na had het meer weg van een kinderboerderij maar toch leuk om even te zien. Op de foto is Marietje nog even op audientie geweest bij de koning!

Schijnbaar maakte ze behoorlijk indruk op hem want plots werd de koning erg se...ueel actief!

In het park dat overigens prachtig aangelegd was bevond zich een waterbron die een riviertje voede. In deze rivier bevonden zich duizenden volgroeide forellen! Wat een knappen zeg...had ik nu mijn hengel maar bij...

Het was uiteindelijk toch een gezellig, geslaagd weekeinde! Na het zien van de dieren en wetende dat Mirjam, Annebel en Caroline ook al huisdieren hadden vond Marietje het toch tijd voor gezinsuitbreiding. Dus wij naar een dierenwinkel ergens in de achterbuurt van Zuid-Auckland. De Chinese verkoper had precies wat Marietje zocht! Een "Spidersquirrel" met een hoge aaibaarheidsfactor!

Ja, maar dan wil ik ook wel een beestje! De Chinees begreep gelijk wat ik dan wel zocht. Achter de winkel had hij een schuurtje staan met beesten die eigenlijk niet helemaal legaal zijn in NZ, maar hij wilde wel een uitzondering maken.

In het begin was het lieve beestje erg bang maar aan het einde van van de dag kwam het gezellig met mij voor de kachel liggen doezelen.

Ja mensen weer genoeg onzin bij elkaar geschreven. Als je onze meligheid nog kan verdragen moet je onze avonturen maar blijven volgen. We wensen iedereen een fijne vakantie toe en tot de volgende blog!