Half Januari

Ja stoppen nu met al die dreigmailtjes! Hier is dan eindelijk weer een blogje van ons!

Er is weer veel gebeurd deze keer, dus laten we maar van start gaan.......
Zoals de trouwe blogfans wel weten waren Pa en Ma dus nog even op bezoek in Nieuw Zeeland. Maar aan al het goede komt een einde. De dag voor vertrek hebben we ze mee genomen naar een Belgian beer café. Toch min of meer een stukje Europa?















We hebben tezamen genoten van "echte Belgische frietjes" , mosselen (Big New Zealand mussels) en natuurlijk een lekker biertje. Vrijwel alle merken zijn hier te krijgen!

Natuurlijk slobberen we ook
nog even een "kwakje" weg.












De volgende ochtend worden we wakker met een flinke kater, niet alleen van het drinken, maar ook omdat het de dag van vertrek was.
We hebben een fijne tijd gehad samen. Pa heeft met zijn ervaring goed kunnen helpen met het opzetten van het bedrijf en bergen tips achtergelaten.

Maar goed, het leven gaat verder hier. Op 5 januari zijn we naar "het" tennis toernooi van New Zealand geweest. Fujifilm heeft een eigen Vipbox op het tennisstadium en Marietje kreeg tickets van haar baas om vervolgens potentiele klanten uit te nodigen om de wedstrijden bij te wonen.

Onder het genot van een paar flessen champagne en heerlijke hapjes hebben we gekeken naar het dames-tennis. Dit toernooi is het eerste grote toernooi van het jaar en veel beroemde/bekende spelers komen hier als opwarmertje vlak voor het veel grotere toernooi in Australië.

Over Australië gesproken...... Marietje moest weer eens een weekje naar Aussie, zoals ze dat hier zeggen, voor training. Ditmaal niet alleen in Sydney maar ook naar Wagga Wagga en naar Melbourne. watte...watte? Wagga, een plaatsje midden in de outback!

De outback is op zich mooi om te zien maar het is er gortdroog en bloedheet! Bij temperaturen van 43 graden is het lekker warm zullen we maar zeggen!

Bij deze temperaturen is een pilsje niet verkeerd! Australiërs zijn daarom ook grote "innemers". Ja, let wel zowel mannen als vrouwen! Alleen het idee om in elk glas bier een paar flinke klonten ijs te gooien vinden we wat minder. Een beetje (Belgische) bierliefhebber krijgt al kippenvel bij het idee!

De piloot van de volgende binnenlandse vlucht bleek ook een groot bierliefhebber. Stomdronken was het de piloot toch nog gelukt om zeer dicht bij het vliegveld te landen! Ja, een paar meter er naast in een boom! maar... we zijn er nu toch? Wat klagen jullie nou?

Enkele passagiers hadden wat kleine verwondingen opgelopen zoals schaafwonden, kneuzingen en een enkeling had een gebroken arm of moet ik zeggen been! Niet zeuren mensen! Kom! We gaan een pilsje pakken in de airport terminal want ik heb dorst!
Tja, dat was Marietjes avontuur in Australië. Het eerst wat haar opviel toen ze terug was in NZ was dat het hier zo groen was.

En dan nu even een leermoment........

De vlag van NZ lijkt verdacht veel op die van Australië. Er zijn echter kleine verschillen te vinden. Beide vlaggen hebben natuurlijk de Union Jack (links, boven) want beide landen behoren tot de kroonkoloniën van Engeland.

De Australische vlag heeft dus 6 witte sterren (onderdeel van het Zuiderkruis) en Nieuw Zeeland heeft maar vier (rode) sterren. Nu is het zo dat beide landen een soort haat/liefde verhouding hebben en die bijna dezelfde vlaggen vinden wij, Nieuw Zeelanders maar niets! Bovendien...... wat moeten wij met de Union Jack?

De afgelopen 20 jaar is niemand van het koningshuis hier nog geweest. Zelfs niet toen vorig jaar een van de beroemste Nieuw Zeelanders (Sir Edmund Hillary) overleed!

Het verzet tegen de ons opgedrongen vlag wordt steeds groter! Daarnaast beginnen de Maori's ook steeds meer in verzet te komen. Er lopen nog honderden juridische zaken waarbij Maori's beweren dat hun land onrechtmatig is ontnomen.

Nu willen zij ook nog even onderdeel van de vlag worden met hen eigen kleuren zwart en rood.

Het nieuwste voorstel voor de vlag met een varenblad in plaats van de "Union Onzin" staat veel Nieuw Zeelanders erg aan! Maar of het er ooit van komt? We moeten het afwachten.....







Einde leermoment.

Nog even terug komend op de start van mijn eigen bedrijf......... Zoals normaal is het dus niet zo dat ik gelijk tonnen ga verdienen (was ook niet de opzet, maar zou wel lekker zijn) dus zijn de inkomsten flink gedaald. Nee, wees niet bang ik ga niet vragen om een financiële bijdragen. Helaas slapen we tegenwoordig in een kartonnen doos en wachten we betere tijden af.

Een bedrijf beginnen brengt flinke investeringen met zich mee. Nu vond ik op het clubhuis van de Hell's Angels nog een handige boomzaag...... ja, er zat nog wat bloed aan maar dat was je er zo weer van af! Toch...?!?

Een grotere investering was wel de aanhanger met het franchise logo.

Maar de grootste investering was toch wel mijn Mow Harley! Nee, ik mag niet meerijden met de jongens van de club.

Mijn eerste klus was een opwarmertje. Deze was namelijk bij Leon en Annebel.

Toch nog steeds wel makkelijker als je dezelfde taal spreekt en soort zoekt soort is het niet?

De grote conifeer in de achtertuin nam veel licht weg zowel bij hen als bij de buren. Daarnaast konden de achterburen door de boom de zee niet goed meer zien. De boom is dus een kopje kleiner gemaakt en heeft een vermageringkuurtje gekregen!

Genoeg weer. Volgende maand weer een nieuwe blog. een fijne Carnaval alvast gewenst voor de liefhebbers! Tja, dat missen we hier dan weer wel!

Tot blogs!

Januari 2009!

En toen......was het weer tijd voor een nieuwe blog!

Iedereen de kerstdagen overleefd? Wij in ieder geval wel! Maar het blijft vreemd voor ons, warm weer, zonnebrand, BBQ e.d. Met het kerstgevoel wil het dan niet echt lukken.

De mensen hier zien de feestdagen meer als het begin van de (bouwvak)vakantie. Direct na de kerst heeft zo'n beetje 70% van de bevolking de stad verlaten op weg naar een vakantiebestemming. Gevolg? Files en de bijbehorende ongelukken.

Pa en ma Verhulst logeren momenteel nog enkele dagen bij ons. En omdat ik nog niet begonnen ben met werken voor mijn eigen bedrijf en Marietje een paar dagen vrij was hadden we tijd om gezellig enkele uitstapjes te maken in de omgeving.

We hebben enkele wandelingen gemaakt in "the Waitekere" een prachtig natuurgebied even buiten Auckland en in Warkworth gelegen op de Northshore.

Tijdens de wandeling kom je zo af en toe een aardige waterval tegen.

Zoals aangegeven in een voorgaande blog heb ik mijn baan bij Asplundh opgezegd om voor mezelf te gaan beginnen. De oprichting is inmiddels afgerond, maar voordat ik van start ga moet er nog veel geregeld en geïnvesteerd worden. Mijn vertrek hebben mijn voormalige collega's groots gevierd met veel bier en een BBQ in een stadspark. Ze zijn eindelijk verlost van die "Crazy Dutchman".

Zoals jullie wel weten verander ik heeeeel af en toe wel eens een foto (fotoshoppen). Nu heb ik het afgelopen jaar wat foto's verzameld van mijn collega's en ben creatief bezig geweest! Nee, helaas kan ik ze hier niet publiceren want deze zijn niet geschikt voor tere zieltjes! Sommige foto's waren dusdanig "grof" dat ik niet zeker wist of ik er wel zonder kleerscheuren, blauwe ogen of een dikke lip vanaf zou komen. Maar gelukkig ze vonden de foto's geweldig!

En of we het al niet druk genoeg hadden hebben we ook nog even tussendoor tezamen met familie en vrienden mijn (Marco) verjaardag gevierd! Tjonge, jonge, 37 jaar alweer! Waar blijft de tijd?

We zijn net voor Oudjaar ook nog een dagje met pa en ma naar de Coromandel geweest. Dit is een prachtige landtong op 2 uur rijden vanuit Auckland.

Daar hebben we "Cathedral Cove" bezocht. Een 45 minuten durende wandeling tussen bomen, varens en prachtige vergezichten die uiteindelijk uit komt op het strand. De natuurlijke tunnel door de rots wordt dus "the Cathederal" genoemd. Op zich niet zo bijzonder maar de omgeving is werkelijk prachtig.

Het was een graad of 30, het liep tegen Oudjaar en de Unox nieuwjaarsduik kennen ze hier niet dus....... Tijd voor een duik in het water! Pa vond het water veel te koud! Nee doe mij maar water met de temperatuur van een soepje!

Nou, dat kan geregeld worden!

Dus wij naar een ander strandje 10 minuten verderop. De naam van het strand zegt al genoeg....."Hot Water Beach". Daar aangekomen was er blijkbaar iets aan de hand want alle mensen gingen naar dezelfde plek terwijl de rest van het strand vrijwel leeg was!

Wat blijkt nu? Het strand wordt dus zo genoemd omdat op een specifieke plek vulkanisch opgewarmd water de zee in stroomt. Dus iedereen graven als een gek om een soort....hoe zal ik het noemen?...."Duitse kuil" te creëren zodat je lekker als een soepballetje in het water kan gaan liggen. Meer iets voor pa dus...


Na lang zoeken vonden we dan eindelijk ook een plekje voor onze Duitse kuil.
Zwembroek aan, schop uit de auto en graven maar! Maar...waar is dat warme water? NIKS GEEN WARM WATER!

Bij het vallen van de avond klommen we uit onze krater zonder een druppel warm water gevoeld te hebben.(Tenzij je zweetdruppels mee mag tellen).

En toen werd het Oudjaarsdag!

Terwijl jullie Nederlanders liepen te blauwbekken en visioenen kregen over een nieuwe 11 stedentocht....

Was Marietje drukdoende oliebollen in de tuin te bakken! In de tuin? Ja, in de tuin! Het was een graad of 30 buiten in de zon en dan ga je niet binnen in de keuken staan boven een pan hete olie!

Ja, ja, die fles champagne hebben we alleen even voor de foto op tafel gezet.

Tegen 11 uur avonds zijn we naar de stad gereden om nieuwjaar te gaan vieren. De binnenhaven, "Viaduct" genaamd, is het uitgaansgebied van Auckland en van daaruit heb je goed zicht op de Skytower. Vanaf de toren wordt nl. ieder jaar een prachtig vuurwerk afgeschoten. Gezien de aangename temperatuur van deze zwoele zomeravond waren de meeste dames in de stad schaars gekleed. Toch wel even wat anders dan in Nederland met dikke winterjassen aan vuurwerk afsteken in de ijzige kou.

Om 12 uur ontkurkten we dan eindelijk de fles champagne! (We moesten wel oppassen voor politie want je mag geen alcohol drinken op straat).

Nieuw Zeeland is het eerste land ter wereld waar dus 2009 gevierd werd.

Na het vuurwerk gingen we nog even een café binnen om af te koelen! Een ex collega had ons getipt voor een leuke pub waar ze op een bijzondere manier de champagne bij je aan tafel komen brengen.

Mijn eerste goede voornemen voor 2009 was dat ik die "fijne collega" ga opzoeken.... met een knuppel wel te verstaan. We hebben het maar op een pintje gehouden.

Maar aan al het goede komt uiteindelijk een einde. Zo ook aan deze blog.

We wensen iedereen een gelukkig en gezond Nieuwjaar! Tot blogs!!!!!!