Begin Juli

Hallo bloggers, daar is dan eindelijk weer een blogje van ons!

Waarom het zo lang duurde? We zijn op vakantie geweest. Nee, nee, nu niet denken dat we weer een droom hebben gehad.....Dit keer echt!

We waren er beiden aan toe gezien de troubels van de afgelopen maanden.

We zijn voor 10 dagen naar Australië geweest. Marietje was daar al 2 keer eerder geweest voor haar werk en kwam met zoveel verhalen thuis dat ik dit land ook wel eens met eigen ogen wilde zien.

Australië is enorm groot en de steden liggen enorm ver uitelkaar dus konden we maar een klein deel bewonderen. Het is hier nu hartje winter. Dit betekent in NZ dus een graad of 14 en veel regen.We hebben zelfs al 5 keer vorst aan de grond gehad wat hier uitzonderlijk is! Het gras bij onze klanten groeit nu dus een stuk langzamer dus het kan wel even zonder ons.

Mede omdat we relatief weinig werk hebben en dus minder verdienen waren we gedwongen er een "low budget" vakantie van te maken. De eerste en tevens grootste besparing is natuurlijk de vlucht. Een van ons tweeën moest in het kofferruim reizen. Nu ben ik de beroerste niet dus had ik mezelf hiervoor aangeboden zodat Marietje lekker op een stoel kon zitten, maar....... Ik paste met geen mogelijkheid in de koffer! Conclusie?

De vlucht duurde zo'n 3 uur en ik zat daar maar alleen dus ben ik even in de cockpit gaan kijken. Best wel een gezellige boel daar maar ik moest ze toch even waarschuwen om voor hun te kijken want er kwam een tegenligger recht op ons af!

Uiteindelijk zijn we dan in Brisbane (Brissie), Queensland geland.

De eerst dag hebben we...........Ach weet je wat? Niemand zit te wachten op een heel reisverslag dus zullen we proberen de teksten kort te houden! Lekker plaatjes kijken mensen! (dat kort houden zal nog niet meevallen als je zoveel gezien en gedaan hebt).

Brissie heeft heel veel overeenkomsten met onze hometown Auckland.
Een viewpunt over de stad, dezelfde winkelketens, stadsparken en botanische tuin. Deze stad is eveneens op heuvels gebouwd, heeft een haven en een brug waar je vanaf kunt bungy jumpen.

Het weer was fantastisch! Een graad of 22 en lekker zonnig. Aangenaam warm dus. De zomers zijn hier wel anders! Zo'n 8 maanden lang een graad of 35. Net als thuis (NZ, Auckland) is de bevolking zeer gemixt. Opvallend is dat er erg veel Chinezen wonen.

We hebben dus lekker door de stad en de vele stadsparken gewandeld. En uiteraard moeten er dan weer foto's gemaakt worden van bomen. Bovenstaande boom noemen ze een "Bottle tree". Australiërs maken gebruik van het "KISS" principe. Wat dat is? "Keep It Simple Smartass. De boom is dus eenvoudig een Flesseboom.

De stad ligt aan de kust, langs een rivier. Als je net buiten het business district loopt en de rivier oversteekt kom je in het vertiergebied. Hier is een prachtig park en er zijn veel cafés en restaurantjes. In het park hebben ze tevens een lagune gemaakt met spierwit zandstrand. Veel kantoormedewerkers en studenten lopen tijdens de lunch naar het park en gaan even op het strand liggen.

Kortom een zeer gezellige, bruisende stad dus en we voelden ons hier helemaal thuis.

Ook het nachtleven beviel ons hier erg goed. Lekker op een buitenterrasje een hapje eten ondertussen naar een van de vele rugbywedstrijden kijken op een van de vele televisieschermen. We hebben ook nog even het casino bezocht.

Op onze eerste trip buiten de stad zijn we naar een kleine dierentuin geweest. Ze hebben hier alleen maar Australische dieren. De wereldberoemde Zoo in Brisbane (van de voormalige eigenaar Crocodilehunter Steve Irwin) was veel te druk.

In het park hadden ze alle soorten tamme kangoeroes (Roo's) die je van heel dichtbij kon bewonderen.

Daarnaast hadden ze ook nog een roofvogelshow.

Het parkje is met name bekend om zijn koala fok programma. Ze hebben de meeste koala's van heel de wereld. Het zijn zo'n schattige teddybeertjes.

De onderstaande foto was mislukt dus hebben we wat moeten fotoshoppen. (Dit doen we eigenlijk nooit).

Uiteindelijk zijn we met onze huurauto door Queensland gereden. Het landschap is tamelijk saai. Via autowegen (snelwegen hebben ze niet) rij je urenlang tussen de eucalyptusbossen. Als je 3 uur aan een stuk rijd lijkt het alsof je geen kilometer verder bent gekomen! Alles lijkt hetzelfde.

Langs de kust zie je duizenden Pandanuspalmen. Deze palmen groeien op relatief zeer los duinzand en vormen "vreemde" steunwortels om zodoende overeind te kunnen blijven staan.

In lagunes langs de wegen tref je ook veel dierenleven aan. Ik mocht van Marietje niet uitstappen om enkele close up foto te maken.

Overal zie je duizenden parkieten/papagaaien in de prachtigste kleuren vliegen!

Uiteindelijk zijn we bij het hoogtepunt van de vakantie aangekomen, Fraser Island.

Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld. Het is 122 kilometer lang en 5 tot 25 km breed. het eiland is zo uniek dat het op de UNESCO werelderf- goedlijst staat. Het eiland bestaat uit puur zand. Door de zeestromingen is hier honderdduizenden jaren geleden vanuit een zandbank een eiland ontstaan. Op het eiland bevinden zich tropische regenwouden, mangrovebossen en zandverstuivingen. De wegen zijn onverhard en door het mulle zand is het eiland alleen begaanbaar met 4-wiel aangedreven voertuigen. Het strand dient als een soort snelweg en als landingsbaan voor kleine vliegtuigjes.

Nu leek het ons een goed plan om een 4x4 te huren en dan rond te gaan rijden maar dit werd ons afgeraden. Je moet een zeer ervaren rijder zijn om niet vast te komen zitten. Dus hebben we besloten met een groepsreis te gaan van 3 dagen incluis 2 overnachtingen in een tent.

Met een 4x4 bus zijn we tezamen met een Indonesische studentengroep gaan rondrijden. Nu is het zo dat Marietje een paar woorden Bahasa Indonesia spreekt dus het klikte meteen!

Aangekomen via een veerboot zijn we eerst naar de tenten gereden en hebben ons geïnstalleerd. Dit keer lagen we in het midden dus hopelijk pakken de Dingo's (wilde honden) de veel jongere studenten als eerste.

Als eerste hebben we de enorme zandverstuivingen bezocht. Zoals aangegeven bestaat het eiland uit puur strandzand. Doordat de zanddeeltjes niet met elkaar zijn verbonden ontstaan er dus verstuivingen die sterk lijken op de Sahara woestijn.

Overal zie je zogenaamde zandkammen die zich circa 1 meter per jaar verplaatsen over het eiland. Op de foto's zie je dat de verstuiving langzaam over het bos kruipt en uiteindelijk het bos volledig zal opslokken. Je ziet nog net enkele 40 meter hoge boomtoppen uit het zand steken.

Tijdens het ontstaan van het eiland is er een periode geweest dat er zich veel ijzerdeeltjes in het zand bevonden. Hierdoor is er een korst van bijna puur ijzer ontstaan. Door de verstuiving is deze laag bloot komen te liggen.

Het tropisch regenwoud op het eiland is uniek. Het is het enige regenwoud ter wereld dat groeit op puur zand. Doordat het zand vrijwel geen hummus (voedsel) bevat groeien de bomen tergend langzaam. Hierdoor kwam het allerbeste en hardste eucalyptus- en vijgenhout van dit eiland. Gelukkig worden de woudreuzen nu beschermd. Deze reus is rond de 4000 jaar oud!

De natuur creëert ware kunstwerken. Een goed voorbeeld hiervan is de onderstaande wurgvijg die een andere boom heeft gebruikt als steun. Uiteindelijk is de boom gestikt en volledig weggerot.

Het bos op Fraser Island is de enige lokatie ter wereld waar tropisch regenwoud 200 meter boven de zeespiegel groeit en dat terwijl de zee maar 5 kilometer verderop ligt!

Gelukkig was het brandgevaar gematigd dus hoefden we niet bang te zijn voor de beruchte Austalische bushfires.

Overal zie je zogenaamde Scibbley gums staan. Het lijkt net of iemand in de bomen heeft gekrast maar de "krassen" ontstaan door kevers die in de bast gangenstelsels knagen.

Bij het tentenkamp zagen we nog deze enorme Hertshoornvaren. Ik kan me nog als kind herinneren dat we deze als kamerplant in huis hadden.

Een andere, unieke plant op het eiland is het zogenaamde boomgras. Het gras vormt een stammetje tot 2 meter hoog. Deze graspol is inmiddels zo'n 500 jaar oud!

En dan het strand! Geweldig! Eindeloos! ( ja, gek! je staat op een eiland) Op het strand vindt je niet een steen of schelp.

Op het strand ligt nog een oud Japans scheepswrak. Deze is aan het begin van de 2e wereld oorlog gestrand en nooit geborgen. Nu het eiland beschermd is mag het niet meer verwijderd worden.
Op het strand zie je zo af en toe dingo's lopen. Dit schijnen de meest zuivere dingo's van Australie te zijn. Op het vaste land zijn ze veel gekruist met verwilderde straathonden. Hoewel ze veel op honden lijken zijn het eigenlijk Aziatische wolven die via vissers als huisdier en tevens als survivalkit (hotdogs) naar Australie zijn gebracht.

Door de zandstuivingen worden omgevallen bomen gezandstraald. De hardere delen van het hout blijven uiteindelijk over (dus geen reuze termieten mensen).

Uiteraard ontbreken de roo's niet op het eiland. Onderstaand is de Nijlgeroe (Macropus hippotamuses).

Onze driver en tevens gids is een echte Aussie en is een wandelende/rijdende encyclopedie. Hij heeft ons 3 dagen lang, dag en nacht vermoeid met allerlei verhalen. Zelfs tijdens het koken (doet hij ook nog even erbij) blijft hij maar lullen.

Zo kwam hij ook met onderstaand verhaal. Australie heeft pakweg 1.2 miljoen verwilderde drommedarissen en daar willen ze graag van af. Onlangs had een Arabische prins er nog 100 gekocht voor camelraces. De camels in eigen land blijken teveel doorgefokt (inteelt) en de Aussiecamels zijn veel gezonder en sneller. Ja gek he? Wat zou jij als camel doen als je weet dat ze je willen opeten?

Nog een andere bijzonderheid van het eiland zijn de Coffee rocks. Rocks? Het eiland bestaat toch allen maar uit zand? Ja. Wat ja? Alleen maar zand. De Coffee rocks zijn geen rotsen maar eigenlijk samengeperst zand. Dit is het laatste stadium voordat deze uiteindelijk steen worden.

Langs de kust zie je deze zeepokken groeien. Ze filteren voedsel uit het zeewater en spuiten dit dan om de 3 minuten weer uit.
Verder hebben we nog kookaburra's gezien. Deze zeer luidruchtige vogels hebben ons iedere ochtend rond 4 uur gewekt met hun gezang/roep. Het klinkt net alsof een of andere gek je staat uit te lachen! Daarom heten ze vermoedelijk Lachvogels. Het KISS principe dus!

Maar aan al dit mooie komt een einde en we moeten weer teug naar Brisbane. Op de terugweg met de veerboot werden we getracteerd op een prachtige zonsondergang.

Weer terug in de bewoonde wereld hebben we lekker op een buitenterras naar een wedstrijd van onze jongens (All Blacks) gekeken. Uiteraard hadden we weer gewonnen.
Nog even over geld. De Aussies hebben een vreemde logica. Hoe kleiner de munt, hoe meer waard! Eeeuh.......KISS Principe? Voor ons in ieder geval niet!

En toen moesten we weer naar huis. De laatste weken is de Swine-flu In Australie sterk toegenomen. In Nederland noemen jullie dit Mexicaanse griep. Door de uitbraak wordt iedereen op het vliegveld gescand. Indien je verdacht of besmet bent, wordt je een paar weken in een luxe hotel opgesloten. Niet gek he? Een geheel verzorgde vakantie gratis!

Om verdere verspreiding van de ziekte te voorkomen kregen we in het vliegtuig Oinksip max soep.

Uiteindelijk hebben ze ons dus los gelaten in Nieuw Zeeland. We zijn dus echte "Swine Flu Survivors"!

Tot de volgende blog!