Eind April

En toen was het weer tijd voor een verse blog.

Inmiddels wonen we alweer een maandje in onze nieuwe (huur)woning. Het is nog wel even wennen nu we minder ruimte in en om het huis heen hebben. De eigenaar heeft niet echt zin om het huis af te werken dus hebben we hem flink achter zijn vodden gezeten.

Inmiddels is de badkamer en de keuken afgewerkt. Nou ja afgewerkt... alles functioneert maar het is een hoop gefrot. Tja, het is ons huis niet dus kunnen we er niet over klagen. Bovendien is hij tevens onze achterbuurman en we willen het gezellig houden. Gelukkig zijn we nu weer in rustiger vaarwater gekomen en pakken we het gewone leven weer op. Wat is er allemaal gebeurd?

Onlangs zijn we op een verjaardag geweest en wel die van Boeddha. Zoals ik al eerder had geschreven is er hier in NZ een grote Boeddistische gemeenschap die geld bijeen heeft gebracht voor de aankoop van een stuk grond waarop een prachtige tempel is gebouwd.

Hoe groot de Fo Guang Shan tempel is blijkt wel uit deze luchtfoto! Ter ere van zijn verjaardag was er een multiculti dag georganiseerd. Diverse leiders van verschillende culturen en geloofsgemeenschappen kwamen bijeen om te streven naar wereldvrede.





Het tempelcomplex is prachtig aangelegd. We zijn er vaak langs gereden maar nooit eerder binnen geweest. Als je daar rond loopt waan je je ergens in Azie.

In de centrale hal staat een prachtig beeld van boeddha.
Op het centrale buitenterrein waren regelmatig optredens te zien (en te horen) van verschillende muzikanten. Met name de grote trommel voelde je door je buik heen dreunen.

Speciaal voor deze viering liepen enkele Chinese dames rond in traditionele klederdracht.

Vooral de uitvoering van de drakendans was erg geinig om te zien. Het was wel over duidelijk dat de tempel vrijwel geheel gefinancierd is door "onze" Chinese gemeenschap. Dit was zeker te merken aan de vele eetkraampjes op het terrein.

Naast vegetarische gerechten waren er ook traditioneel Chinese gerechten met (voor ons) minder aantrekkelijke inhoud zoals insecten en orgaanvlees.

Weer thuis gekomen van het feestje was ik nog helemaal onder de indruk van de drakendans en kreeg ik plots een onbedwingbare drang hier iets kunstzinnigs mee te doen. Mijn plannetje was makkelijker gezegd dan gedaan en voor ik het wist lag de hele inhoud van mijn gereedschapkist rondom me heen.

Na een uurtje driftig sleutelen was het uiteindelijk allemaal voor elkaar. Mijn creatie trok onmiddellijk veel aandacht!

Het was een geslaagd feestje dus, of het zal helpen weet ik niet maar in ieder geval niet tegen natuurrampen want een dag of wat later vernietigde een aardbeving de geboorteprovincie van de Dalai lama!

Niet veel later werd er een vulkaan in IJsland actief. De gevolgen hiervan heeft iedereen wel meegekregen! Het aan de grond blijven van de vliegtuigen heeft miljarden gekost. Naast de vliegtuigmaatschappijen hebben veel toeleveranciers en o.a. bloemkwekers enorme verliezen geleden.

Zijn de rampen van de afgelopen tijd de eerste signalen naar het einde van de wereld in 2012? Of is het gewoon dat we allen steeds beter en eerder op de hoogte zijn van wat er op de wereld gebeurt? Wij weten het niet....

Het is wel zo dat Nederland weer eens een "echte" winter gehad heeft en wij hier in NZ hebben een echte zomer gehad. Sterker nog, we hebben de droogste zomer in 60 jaar achter de rug!

Nu is het zo dat veel mensen buiten de steden niet aangesloten zijn op een waterleiding maar hen eigen (drink)water opvangen in tanks. De afgelopen maand hebben velen een tankwagen met water moeten laten komen om toch nog wat water te kunnen gebruiken. Dit is een duur grapje want een tankwagen vol water kost inkoop 25 dollar maar wordt doorverkocht voor 300 dollar!

Afgelopen week is het dan eindelijk weer wat gaan regenen en is de droogte bijna over. Maar nu hebben ze op het Zuider eiland weer een ander probleem! Er zijn daar nu namelijk zware overstromingen!

Even wat anders. Elk beroep heeft zo zijn belangrijkste gereedschap. Voor een huisarts is dit de stethoscoop, voor een timmerman een hamer, voor een pennelikker is dit eeeh... zijn tong en voor ons is dat natuurlijk de maaimachine.

Nog altijd zijn we bezig dit gereedschap te verbeteren. Onze laatste creatie is de "Nitromower". Onze eerste grasveldjes met de Nitro waren veelbelovend! Met name op de lange rechte stukken schiet het lekker op. Het keren en bochtenwerk is toch wel een stuk lastiger!

Het kon ook niet uitblijven of de motor werd opgeblazen! Tja en daar sta je dan..... Ver van huis en geen reservemaaier meegenomen. Tja en wat doe je dan? Dan wordt je innovatief!

Uiteindelijk kreeg ik toch kramp in mijn nek en kaken en zijn we toch maar een andere maaimachine gaan oppikken! Aan het einde van de dag werden we nog aangesproken door een man die vroeg of we tijd hadden om een boom in zijn tuin om te zagen. Opruimen deed hij zelf wel. oké, geen probleem. Dus wij achter hem aan naar zijn huis. De man pakte geld binnen in huis, betaalde ons vooraf en moest gelijk weer weg. Dus ik begin te zagen........

Marietje maakte op een afstand wat foto's met de camera van de telefoon. Het ging allemaal goed totdat op het moment supreme een windvlaag de boom greep.....

Het resultaat laat zich raden! En natuurlijk was de eigenaar niet telefonisch bereikbaar!

Oeps! Wat nu vroeg Marietje mij. RUSTIG! .....RUSTIG, Geen paniek!

Heeft de man onze naam?.....Nee.

Heeft de man bewijs dat wij dit gedaan hebben? Als hij deze foto's niet ziet op de blog......Nee.

oké, mooi zo! Voor dit soort situaties heb ik een flowchart bij de hand.

Tot op heden hebben we er nog niets van gehoord! Bovendien hebben we voldaan aan zijn opdracht "alleen omzagen" dus....geen vuiltje aan de lucht toch?

Ons volgende onderwerp is van ernstigere aard. Afgelopen week heeft de Nederlandse club gezamelijk afscheid genomen van 2 leden. Patrick en Caroline hebben namelijk besloten te emigreren (Patrick), remigreren (Carolien) naar Nederland. Voor het afscheid zijn we naar een Mongools restaurant gegaan.

Het eten wordt net zoals bij een Japans wokrestaurant voor je neus op een grote bakplaat klaar gemaakt. Het verhaal hierachter is dat de legers van Gengis Khan na het veroveren van een stad, grote vuren maakten waarop schilden werden gegooid. Vervolgens werd alles wat eetbaar was op de gloeiende schilden gegooid en opgegeten.

En natuurlijk volgt dan de onvermijdelijke groepsfoto.

Het was ouderwets gezellig en het eten smaakte heerlijk! Hoe dan ook, de club verliest 2 door iedereen gerespecteerde leden. We wensen hen namens iedereen veel geluk en het allerbeste in het nieuwe hoofdstuk in hun leven.

Emi en Remi.

We zullen jullie missen.

Gevolg! De volgende vacatures bij Nederlandse club staan momenteel open:

-Penning meester(es)

-Medewerker computer helpdesk
Sollicitanten moeten woonachtig zijn in NZ en dienen de Nederlandse taal te beheersen.

Tot slot nog even een paar mooi plaatjes. De herfst is in aantocht hier. Anders dan in Nederland wordt hier niet alles kaal. Alleen de geïmporteerde planten uit Europa en Amerika verliezen hun bladeren. Deze bomen hebben nu prachtige herfstkleuren.

Veel andere planten en bomen beginnen nu juist te bloeien! Dit alles geeft momenteel een prachtig kleurenpallet.

Afgelopen weekeinde hebben we genoten van een wandeling door de botanische tuin waar we deze plaatjes hebben genomen.

Dat was het weer. Tot de volgende blog!

Half April

Eindelijk dan weer een nieuwe blog! Tja het heeft even geduurd maar zoals jullie wel begrijpen kost verhuizen veel tijd. Daarnaast hebben we vandaag pas internet gekregen. Waarom moet dit toch weer bijna 3 weken duren? Daar over later meer.

Maar nu we weer verbinding hebben zijn we meteen begonnen met de nieuwe blog. We kunnen onze trouwe volgers toch niet langer laten wachten?

Waar waren we gebleven? eeeeh..... O Ja, Ma flodder....... Uiteindelijk hebben we dus de laatste huurwoning (onder dwang) geaccepteerd. En toen is de grote onrust pas echt begonnen! Alles inpakken en dat terwijl het dagelijkse maaiwerk gewoon door gaat. Daar komt nog bij dat we ook nog eens een aantal grote opdrachten binnen kregen die uiteraard net voor de verhuizing uitgevoerd moesten worden! Dit alles verstoorde flink onze nachtrust.

Maar op vrijdag 26 en zaterdag 27 maart was het dan zover. Alles was zo goed als ingepakt om de verhuizing vlot te doen verlopen. Waar we naar toe gaan?

We verhuizen dus slechts 1.5 km verderop. Je kan bijna de dozen van het ene huis naar het andere huis dragen.

Het huis staat aan de rand van een aangrenzende woonwijk "Half Moon Bay".
De wijk grenst aan zee en heeft een jachthaven met de naam....Half Moon Bay.
Nou dat is toch ook toevallig? De jachthaven ligt op 10 minuten lopen van ons nieuwe huis. Het huis staat aan de voet van een kleine (dode) vulkaan. "Pigeon Mountain" oftewel de Duivenberg genaamd. Op de onderstaande luchtfoto bevindt zich het huis helemaal links onderin. Het bosje is de Duivenberg. Verder zie je nog de landtong Bucklands Beach genaamd en verderop in zee de vulkaan Rangitoto.

We gaan dus aan de voet van de Duivenberg wonen. Door de langdurige droogte van deze zomer is het gras helemaal vergeeld.

En het huis? Hoe ziet het huis er uit? Ja, ja niet zo ongeduldig! Onderstaand het huis aan de voorzijde. Het huis is een van de oudste huizen in de omgeving en is circa 80 jaar oud. De eigenaar heeft in de achtertuin een nieuw huis gebouwd waar hij nu zelf woont. In de jaren 70 en 80 werden veel nieuwe woonwijken gebouwd waarbij elk perceel een "quarter acre" was. Door de snel toenemende bevolking, het te kort aan woningen en snel stijgende huizenprijzen heeft veel eigenaren doen besluiten het perceel op te delen in 2 of zelfs 3 kavels. Wij zitten dus vooraan aan de weg.

Het huis heeft een naam en heet dus "The Olive Bliss". In de voortuin staan 3 olijfbomen die momenteel vol hangen met citroenen....eeeh olijven.

We hebben een zonnige open keuken met openslaande deuren naar de achtertuin.

Via de woonkamer kan je doorlopen naar de lounge waar zich tevens een openhaard bevindt. Nadat alles min of meer op zijn plaats stond heeft Marietje gelijk een berg Muffins gebakken.

Aan de zijkant van het huis hebben we een oprit. De eigenaar gaat binnenkort hierop nog een carport bouwen. Een opvallend detail van het huis zijn wel de hekwerkjes. Zelf zijn we wat minder gecharmeerd van het design maar we mogen de resultaten van zijn creativiteit niet verwijderen.

Nog even een aanzien op de achtertuin. De achtertuin is volledig omsloten door schutting en is deels overkapt. Hierdoor kunnen we het hele jaar door buiten eten en zitten. Vermoedelijk zal het echter in de zomer door gebrek aan wind veel te heet zijn. Rechts, voor staat onze spapool. Tja, de spapool.....dat is een geval apart!

De spapool hebben we als laatste over verhuisd. De reden hiervoor is dat deze erg zwaar is. Ja...ja.... We hebben het water voor de verhuizing eruit laten lopen. Zo slim zijn we ook nog wel maar ondanks dat blijft het toch erg zwaar. Met hulp van Patrick en Leon (en later ook nog even Martin) hebben we het bad in de kar geplaatst en over verhuisd.


Aangekomen kregen we alle drie een onbehagelijk gevoel.......Het bad gaat niet door de deur passen! Alternatieven? Nee! Ik bel de eigenaar op voor een oplossing van het probleem. De man zit momenteel op het Zuidereiland en kan niet even langs komen. Helaas mogen we van de eigenaar de schutting niet verwijderen. Anders til je hem er toch gewoon overheen? Ja, echt niet!

Tja, hoe lossen we dit dan op? Het bad moet en zal naar de achtertuin gaan!

Toen kregen we een idee! We mogen dan wel niet de schutting verwijderen maar hij heeft niets gezegd over de deur en het deurkozijn! Slopen die handel! Dus zo gezegd zo gedaan. Spijkers verwijderd en het bad naar binnen gedragen! Met verkrachte eenden.....eeeh vereende krachten is het bad op zijn plaats gezet.



Met het plaatsen van het bad was de verhuizing officeel afgerond. Daar moet op gedronken worden!
Uiteindelijk stond alles op zijn plaats. Gelukkig passen de meeste meubels in ons nieuwe huis. We kwamen er wel snel achter dat je bij beperkte bergruimte inventief moet worden! Neem nu bijvoorbeeld de opslag van onze huisolifant (een souvenier uit Thailand). Met wat passen en meten (en gaten zagen) kregen we hem maar net in het schuurtje!

Moe maar voldaan kunnen we nu eindelijk verder met ons leventje.

Nou, ja verder...... De eigenaar heeft het huis min of meer gerenoveerd..... maar heeft het door familie omstandigheden niet helemaal kunnen afronden voordat wij er in trokken! Zo moet de keuken nog worden afgewerkt, moeten er grastegels in de voortuin worden gelegd voor een extra parkeerplaats en de tweede badkamer (en suite) moet nog verder worden afgebouwd.

Tja, en dan het verhaal van de telefoon en internet aansluiting. De eigenaar heeft bij de bouw van zijn huis in de achtertuin een bende gemaakt van de telefoonlijnen. Hij zou dit alles wel even regelen voor ons vanuit het Zuidereiland. Niet dus! Elke keer als we contact met hem hadden had hij een ander verhaal. En elke keer kregen we de toezegging dat we morgen of de dag er na verbinding zouden hebben. Daarnaast hebben we te maken met 2 verschillende telefoonaanbieders. Ach het is ook overal op de wereld hetzelfde als je een aansluiting wilt hebben.

Dit alles mag de pret niet drukken en we zijn begonnen met onze nieuwe buurt te verkennen. Vermeldingswaardig is de over ijverige hond van de buren die botten begraaft onder het asfalt.

Bij de overbuurman komt iedere middag een bestelbusje iets afleveren.

Na een uurtje vertrekt het busje weer. Wat is hier aan de hand? Uiteindelijk ging er bij ons een lichtje branden toen de schuifdeur open ging.

En toen werd het pasen oftewel een lekker lang weekeinde. Op zich wordt er hier weinig gedaan aan dit kerkelijk feest. Op paasavond zijn we een blokje gaan wandelen rondom de vulkaan. Totdat we deze twee gasten tegen kwamen! Schijnbaar zijn zij wel blij met dit feest!

Zo rond de paasdagen hebben veel winkelketens uitverkoop. Veel mensen hebben een lang weekeinde, de scholen zijn 2 weken dicht en het einde van de zomer is nabij. Om toch nog op te vallen verzinnen veel winkels kreten om de aandacht te trekken. Wat dachten jullie van onderstaande? Schande om geld proberen te maken van overledende! En maar inspelen op onze tere gevoelens!

Tja jullie kennen allemaal wel de uitspraak; De ene zijn dood, de ander zijn.....eeh ei.

Dat was het weer voor even. Tot blogs!