Eind April

En toen was het weer tijd voor een verse blog.

Inmiddels wonen we alweer een maandje in onze nieuwe (huur)woning. Het is nog wel even wennen nu we minder ruimte in en om het huis heen hebben. De eigenaar heeft niet echt zin om het huis af te werken dus hebben we hem flink achter zijn vodden gezeten.

Inmiddels is de badkamer en de keuken afgewerkt. Nou ja afgewerkt... alles functioneert maar het is een hoop gefrot. Tja, het is ons huis niet dus kunnen we er niet over klagen. Bovendien is hij tevens onze achterbuurman en we willen het gezellig houden. Gelukkig zijn we nu weer in rustiger vaarwater gekomen en pakken we het gewone leven weer op. Wat is er allemaal gebeurd?

Onlangs zijn we op een verjaardag geweest en wel die van Boeddha. Zoals ik al eerder had geschreven is er hier in NZ een grote Boeddistische gemeenschap die geld bijeen heeft gebracht voor de aankoop van een stuk grond waarop een prachtige tempel is gebouwd.

Hoe groot de Fo Guang Shan tempel is blijkt wel uit deze luchtfoto! Ter ere van zijn verjaardag was er een multiculti dag georganiseerd. Diverse leiders van verschillende culturen en geloofsgemeenschappen kwamen bijeen om te streven naar wereldvrede.





Het tempelcomplex is prachtig aangelegd. We zijn er vaak langs gereden maar nooit eerder binnen geweest. Als je daar rond loopt waan je je ergens in Azie.

In de centrale hal staat een prachtig beeld van boeddha.
Op het centrale buitenterrein waren regelmatig optredens te zien (en te horen) van verschillende muzikanten. Met name de grote trommel voelde je door je buik heen dreunen.

Speciaal voor deze viering liepen enkele Chinese dames rond in traditionele klederdracht.

Vooral de uitvoering van de drakendans was erg geinig om te zien. Het was wel over duidelijk dat de tempel vrijwel geheel gefinancierd is door "onze" Chinese gemeenschap. Dit was zeker te merken aan de vele eetkraampjes op het terrein.

Naast vegetarische gerechten waren er ook traditioneel Chinese gerechten met (voor ons) minder aantrekkelijke inhoud zoals insecten en orgaanvlees.

Weer thuis gekomen van het feestje was ik nog helemaal onder de indruk van de drakendans en kreeg ik plots een onbedwingbare drang hier iets kunstzinnigs mee te doen. Mijn plannetje was makkelijker gezegd dan gedaan en voor ik het wist lag de hele inhoud van mijn gereedschapkist rondom me heen.

Na een uurtje driftig sleutelen was het uiteindelijk allemaal voor elkaar. Mijn creatie trok onmiddellijk veel aandacht!

Het was een geslaagd feestje dus, of het zal helpen weet ik niet maar in ieder geval niet tegen natuurrampen want een dag of wat later vernietigde een aardbeving de geboorteprovincie van de Dalai lama!

Niet veel later werd er een vulkaan in IJsland actief. De gevolgen hiervan heeft iedereen wel meegekregen! Het aan de grond blijven van de vliegtuigen heeft miljarden gekost. Naast de vliegtuigmaatschappijen hebben veel toeleveranciers en o.a. bloemkwekers enorme verliezen geleden.

Zijn de rampen van de afgelopen tijd de eerste signalen naar het einde van de wereld in 2012? Of is het gewoon dat we allen steeds beter en eerder op de hoogte zijn van wat er op de wereld gebeurt? Wij weten het niet....

Het is wel zo dat Nederland weer eens een "echte" winter gehad heeft en wij hier in NZ hebben een echte zomer gehad. Sterker nog, we hebben de droogste zomer in 60 jaar achter de rug!

Nu is het zo dat veel mensen buiten de steden niet aangesloten zijn op een waterleiding maar hen eigen (drink)water opvangen in tanks. De afgelopen maand hebben velen een tankwagen met water moeten laten komen om toch nog wat water te kunnen gebruiken. Dit is een duur grapje want een tankwagen vol water kost inkoop 25 dollar maar wordt doorverkocht voor 300 dollar!

Afgelopen week is het dan eindelijk weer wat gaan regenen en is de droogte bijna over. Maar nu hebben ze op het Zuider eiland weer een ander probleem! Er zijn daar nu namelijk zware overstromingen!

Even wat anders. Elk beroep heeft zo zijn belangrijkste gereedschap. Voor een huisarts is dit de stethoscoop, voor een timmerman een hamer, voor een pennelikker is dit eeeh... zijn tong en voor ons is dat natuurlijk de maaimachine.

Nog altijd zijn we bezig dit gereedschap te verbeteren. Onze laatste creatie is de "Nitromower". Onze eerste grasveldjes met de Nitro waren veelbelovend! Met name op de lange rechte stukken schiet het lekker op. Het keren en bochtenwerk is toch wel een stuk lastiger!

Het kon ook niet uitblijven of de motor werd opgeblazen! Tja en daar sta je dan..... Ver van huis en geen reservemaaier meegenomen. Tja en wat doe je dan? Dan wordt je innovatief!

Uiteindelijk kreeg ik toch kramp in mijn nek en kaken en zijn we toch maar een andere maaimachine gaan oppikken! Aan het einde van de dag werden we nog aangesproken door een man die vroeg of we tijd hadden om een boom in zijn tuin om te zagen. Opruimen deed hij zelf wel. oké, geen probleem. Dus wij achter hem aan naar zijn huis. De man pakte geld binnen in huis, betaalde ons vooraf en moest gelijk weer weg. Dus ik begin te zagen........

Marietje maakte op een afstand wat foto's met de camera van de telefoon. Het ging allemaal goed totdat op het moment supreme een windvlaag de boom greep.....

Het resultaat laat zich raden! En natuurlijk was de eigenaar niet telefonisch bereikbaar!

Oeps! Wat nu vroeg Marietje mij. RUSTIG! .....RUSTIG, Geen paniek!

Heeft de man onze naam?.....Nee.

Heeft de man bewijs dat wij dit gedaan hebben? Als hij deze foto's niet ziet op de blog......Nee.

oké, mooi zo! Voor dit soort situaties heb ik een flowchart bij de hand.

Tot op heden hebben we er nog niets van gehoord! Bovendien hebben we voldaan aan zijn opdracht "alleen omzagen" dus....geen vuiltje aan de lucht toch?

Ons volgende onderwerp is van ernstigere aard. Afgelopen week heeft de Nederlandse club gezamelijk afscheid genomen van 2 leden. Patrick en Caroline hebben namelijk besloten te emigreren (Patrick), remigreren (Carolien) naar Nederland. Voor het afscheid zijn we naar een Mongools restaurant gegaan.

Het eten wordt net zoals bij een Japans wokrestaurant voor je neus op een grote bakplaat klaar gemaakt. Het verhaal hierachter is dat de legers van Gengis Khan na het veroveren van een stad, grote vuren maakten waarop schilden werden gegooid. Vervolgens werd alles wat eetbaar was op de gloeiende schilden gegooid en opgegeten.

En natuurlijk volgt dan de onvermijdelijke groepsfoto.

Het was ouderwets gezellig en het eten smaakte heerlijk! Hoe dan ook, de club verliest 2 door iedereen gerespecteerde leden. We wensen hen namens iedereen veel geluk en het allerbeste in het nieuwe hoofdstuk in hun leven.

Emi en Remi.

We zullen jullie missen.

Gevolg! De volgende vacatures bij Nederlandse club staan momenteel open:

-Penning meester(es)

-Medewerker computer helpdesk
Sollicitanten moeten woonachtig zijn in NZ en dienen de Nederlandse taal te beheersen.

Tot slot nog even een paar mooi plaatjes. De herfst is in aantocht hier. Anders dan in Nederland wordt hier niet alles kaal. Alleen de geïmporteerde planten uit Europa en Amerika verliezen hun bladeren. Deze bomen hebben nu prachtige herfstkleuren.

Veel andere planten en bomen beginnen nu juist te bloeien! Dit alles geeft momenteel een prachtig kleurenpallet.

Afgelopen weekeinde hebben we genoten van een wandeling door de botanische tuin waar we deze plaatjes hebben genomen.

Dat was het weer. Tot de volgende blog!