zondag 10 april 2011

Half April

Hallo bloggies, daar zijn we weer met alweer een thema blog. Ditmaal dus de "Dog Blog". Inmiddels is het alweer april en dat betekent voor de Dutchies prille lente en voor de kiwies herfst. Het jaargetijde van het hondeweer zullen we maar zeggen. (Dit geldt trouwens in de meeste gevallen aan beide kanten van de wereld). En nu we het toch over de herfst hebben....... Ja, we weten het, een hondeblog, maar eerst even dit. De herfst is traditioneel de oogstmaand. Hier in NZ is er dan veel fruit in de tuinen te vinden. De eerste nieuwe citroenen zijn al aardig geel aan het worden. Daarnaast natuurlijk de Feijoa's (links op de onderstaande foto) en niet te vergeten, de cherry guave's (rechts op de foto). Met name de guaves zijn allemaal tegelijk rijp en liggen dan op de grond te gisten. Daarnaast komt nu ook de appeloogst los en daar moeten we het even over hebben. Veel klanten van ons hebben fruitbomen en ze doen er werkelijk niets mee! Dus wij gaan regelmatig terug naar huis met zakken vol fruit. Alles is biologisch en dus niet bespoten. Hierdoor ziet het fruit er niet altijd zo mooi uit als in de winkel. Vreemde vervormingen en een vlekje hier en daar en soms zelfs een enkele inwoner. Extra proteine dus. Nu waren we laatst bij een klant......En die had een mooi appelboompje in de achtertuin staan. Tijdens het maaien zag ik in deze boom een prachtige appel hangen. En dan niet zomaar een appel, nee, een waar pracht exemplaar! Mooie rondingen, fris en fruitig van kleur, totaal geen oneffenheden zoals sproetjes, puistjes, kuiltjes of inwoners. Het vruchtvlees mooi en evenredig verdeeld. Een heerlijk zacht en geurig huidje dat nog nat was van de ochtend dauw en een guitig blinkend wangetje. Het appeltje keek van onder enkele blaadjes me een beetje uitdagend aan. Wat een verleiding! Er was alleen 1 probleem...... Het was ook maar de enige appel die de boom rijk was! Na een (achteraf een te) korte overweging besloot ik het appeltje te plukken en stak het in mijn zak. Nadat we klaar waren met het werk toverde ik het appeltje tevoorschijn uit mijn zak en deelde de appel met Marietje. Genietend van de overweldigende smaak vroeg Marietje waar deze appel vandaan kwam.... Ik vertelde haar over de verleiding. Marietje: Nee toch? Je hebt toch niet........ Die appelboom achter in de tuin? Die appel..... waarvan hij mij de vorige keer vertelde dat hij iedere ochtend even gaat kijken of ze al rijp is...zijn trots.....zijn alles! Slik! Wat heb ik gedaan? Wat moeten we doen? Zal ik er een andere appel in vast lijmen? Waar haal ik nog zo'n perfecte appel vandaan? Om een lang verhaal kort te maken..... 2 straten verderop woont nog een klant van ons met een appelboom. Uiteindelijk heb ik een "look a like" onder bij de stam gelegd alsof de perfecte appel was gevallen. Hoe zit dat nu met die hondenblog? Ja, ja, daar komen we nu aan toe. De eigenaar is later die dag thuis gekomen en had onmiddelijk het bedrog door! Zijn "Mona lisa" was gestolen....... De man heeft er gelijk de politie op gezet! De inspecteur keek naar de plaats delict en zag gelijk dat het gras die ochtend gemaaid was...... 1+1=2. Diezelfde avond stond de politie bij ons aan de deur! Uiteraard ontkende ik alles! Ik ben onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Maar toen ik de politiehonden tekeer hoorde gaan zette ik het op een lopen! Al gauw kreeg een politiehond mij te pakken ter hoogte van Pigeon Mountain. Uiteindelijk ben ik er met een waarschuwing en 25 kilo appelen vanaf gekomen.

Hondenblog dus. Veel klanten van ons hebben een hond. Over het algemeen kunnen we het best me ze vinden. Net als mensen is iedere hond even anders. We gaan jullie kennis laten maken met enkele viervoeters.


Dit is Bernie. Bernie is een boxer die een beetje een sul is. Als we aankomen blaft hij als een bezetene maar na de eerste aai is alles weer goed.







Ugg, van de familie Johnson is een ander geval. Wij noemen hem Ugg (Ugly) maar zijn eigenlijke naam kennen we niet. De klant is overdag nooit thuis en betaald netjes per bank. Ugg heeft altijd de grootste moeite om wakker te blijven al maai je zowat over hem heen!

Moetsi is de hond van de Chinese familie Chang. Marietje kan goed met haar overweg maar van mij moet ze niets hebben. Altijd maar vals grommen.....


Otto is een geval apart. De familie Redemski vertelde ons dat Otto nog nooit heeft geblaft of gegromd. Otto is in therapie bij de honden psychiater.


Deze hond is niet van een klant van ons. We zagen hem bij een autogarage langs de weg. In eerste instantie denk je een leeuw te zien!



De familie Ma' Mennisi (Tonga islands) hangen regelmatig de vuile was buiten. Ze leven naast een uitkering tevens van de hondenfok.


Een klant vroeg laatst aan ons of we een hotdog lusten......


Bengi is eigendom van de familie Duncan. Als wij komen maaien zien we Bengi door het raam altijd lui op de bank liggen slapen. Of hij dit eigenlijk wel mag weten we niet.



Sommige honden zijn hardleers. Neem nu Chopper. Chopper heeft een pijnlijke ontmoeting gehad met een egel in de tuin. Chopper weet nu haarfijn uit te leggen wat het verschil is tussen een possum en een egel. Zijn voorkeur gaat nu toch uit naar de smaak van possum.


Een andere (chinese) klant van ons fokt ook honden. Hij had pas weer een nestje liggen. Het hondenras is ons onbekend. Ons Kantonees is de laatste tijd wat groezelig.

Deze hond behoort tot een studentenhuis. De golden retriever heeft onlangs een gedaantewisseling ondergaan.


Dit monster is volgens ons de lelijkste hond van Nieuw Zeeland en bovendien nog een verwend en vals mormel ook.


De Larsens hebben een wel heel vreemde waakhond. Gelukkig hoeven we daar de achtertuin niet te maaien.


De Familie Chalk zijn onlangs vanuit Australie naar NZ geemigreerd. Nee, dit zijn geen Australische herders of skippie-dogs. De eigenaren vertelden ons dat beide honden zo zijn geboren. Ze weten zich toch aardig te redden.
Laatst ben ik een dagje mee gaan jagen met de overbuurman. Op zich was het een aardige maar wel vermoeiende dag geworden. Zijn hond Scooter wilde ook wel op de actiefoto.......

De familie Mauvava heeft ook iets in de tuin lopen/huppelen. We zijn er nog niet uit wat het is.


De laatste hond van deze blog is onze favoriet. Maak kennis met Mischa. Mischa is tegenwoordig erg relaxed. Na een lange reeks van sessies met de hondenfluisteraar is Mischa helemaal tot zich zelf gekomen.


Toch nog even langs de shop van Mister Lee.


Het moet niet gekker worden: Tandpasta met speksmaak.











De hit van de zomer van 2011:

Het BBQ Zorrosetje.











Een typisch Chinees product: Krekels of schorpioen in blik.






De laatste alweer: De onbreekbare lamp. Alleen verkrijgbaar in 75 watt. (is geen spaarlamp).


Tot Blogs!

1 opmerking:

Anoniem zei

Woef, Woef, blaf, grr,

FF vertalen of is dat inmiddels niet meer nodig. Bij zoveel klanten met honden, en wat voor honden, spreken jullie zekers de woefwoeftaal. Maar wat raar zulke honden hebben we hier in Nederland niet en ook nog nooit gezien. Kijk maar uit voor hondsdolheid. Of zijn jullie daar inmiddels voor ingeënt? Maar je zou haast denken dat ze gefotoshopped zijn. Maar daar doen we niet meer aan, als ik Marco mag geloven.

Ik zou zeggen blaf blaf en tot bijtens.

Houdoe wor,

p.s. hier in de gemeente aalburg hoef je geen hondenbelasting te betalen. mogelijk voor jullie een reden om terug te komen!!!!

Trixie, Sandy, Lady, Blacky, Bruno, Penny en Lenny (zij die al op de eeuwige jachtvelden zijn). MJ kent ze vast nog wel.