Begin November

Ja schandalig ja! Een hele maand moeten wachten op een nieuwe blog! Onze oprechte excuses hiervoor, maar we hadden het zo druk......inderdaad dit zou geen excuus mogen zijn! Vergeven jullie het ons?
We zijn dus weer een maandje verder en er is weer veel gebeurd!

We beginnen met ons "bloemenmeisje".
Afgelopen week was het dan zover, de laatste werkdag bij de oude werkgever.

Nu is het zo dat ze nog een weekje "kostbare" vakantiedagen had opgebouwd.
Kostbaar? Jazeker! we hebben hier slechts 4 weken vakantie per jaar dus zo af en toe een snipperdag opnemen is er niet bij! Maar goed, een weekje vrij dus voordat Marietje bij Fuji gaat beginnen. Weet je wat? laten we er even tussen uit gaan naar een tropisch eiland of zo? En zo kwamen we uit bij Fiji. Dus "ranipani" gaat op zoek naar de "Frangipani" op Fuji.....eeeuch nee, Fiji.
De Frangipani is de nationale bloem van Fiji en is wereldberoemd geworden doordat de exotische dames deze bloem in de haren steken.



Fuji,eeeuh Fiji is dus een land dat bestaat uit 322 eilanden op "slechts" 3 uur vliegen van New Zealand. De bevolking bestaat uit een mix van Afrikanen en Indiërs. Fuji, eeeh Fiji is ontdekt door....Jawel! onze eigen Abeltje Tasman!
In een ver verleden zijn Afrikanen naar deze eilandengroep gepeddeld en later in de koloniale tijd zijn er duizenden Indiërs door de Engelsen te werkgesteld in de suikerriet plantages. Uiteindelijk is er een deels gemixte bevolking ontstaan.



De eilandengroep heeft weinig natuurlijke inkomensbronnen. Het aanwezige tropisch hardhout in de bossen verdwijnt in een rap tempo en de suikerriet levert ook niet meer op wat het geweest is. Het land wordt sinds de coup in 87 geregeerd door militairen. De toeristenindustrie levert het land weinig op doordat de meeste resorts in handen zijn van buitenlandse investeerders.


Maar goed, Wij dus met het vliegtuig naar......Fiji. Zeker vernoemenwaardig was wel de aangeboden lunch. Kebab! Nog nooit eerder hebben we zo'n lekkere kebab gegeten!

Uiteindelijk waren we dan aangekomen in ons resort, gelegen op het grootste eiland. We hadden een goedkoper resort geboekt aan de onderkant van de markt en dit viel zeker niet tegen!

Om het resort heen lag een redelijk herstelend bos met enkele indrukwekkende bomen zoals deze onderstaande "Koraalboom".

Tijdens een door het resort aangeboden rondrit zagen we hoe de plaatselijke bevolking hier leeft. Nou dat was even slikken! Wat een armoede! De meeste mensen hebben werkelijk geen cent! Als je dan op een resort verblijft met alle luxe is het contrast overweldigend! Toch iets om even bij stil te staan.......

De zee is hier overweldigend mooi! Het water is superhelder en de stranden zijn prachtig schoon (althans, binnen het resort dan). En bij een temperatuurtje van 27 graden in de zon is het heerlijk badderen.

Vanuit ons resort hebben we enkele dagtochtjes gemaakt zoals naar het bovengetoonde "Bounty eiland, Beachcomber island" Het is slechts een klein eiland maar het is er zo prachtig en heeft een super relaxte sfeer. Geen auto's of blerende, zeurende kinderen maar gewoon lekker ontspannen.



Ach, de foto's zeggen genoeg!

Vanaf het eiland worden weer andere trips georganiseerd zoals visjes voeren,

tochtjes maken met een glasbodemboot,

en snorkelen!

Eerlijkheidshalve moeten we wel vermelden dat deze foto's niet door ons zelf gemaakt zijn. We hebben ze zogezegd geleend. Maar de beelden zijn vrijwel gelijk met wat we zelf gezien hebben!







Maar aan al dit moois komt uiteindelijk dan toch een einde. Hoewel de vakantie erg kort was hebben we beiden het gevoel veel langer weggeweest te zijn! We gaan volgend jaar zeker terug!

O ja, nog even vergeten te vermeldden. Ik (Marco) heb nog net voor vertrek dan eindelijk mijn speciale tattoo laten zetten. Maar jullie kennen me, geen gewone, nee, een 3 dimensionale!

Ja, ik moet helaas toegeven! Het deed erg pijn! en dat zonder verdoving! G.V.D!!!! Marietje werd wel even onpasselijk van mijn gegil......

Maar het resultaat mag er zijn, vinden jullie ook niet?

Dat was ie alweer, groetjes en tot de volgende keer...