Begin Mei

Hallo, daar zijn we weer! Allereerst willen we jullie bedanken voor de leuke reacties!

Een aantal mensen bleken niet goed gelezen te hebben en dachten dat we echt naar Kenya geweest waren! Ach, deze blog moet je zo heel af en toe met een minuscuul korreltje zout nemen.

Oke, daar gaan we weer.

Eindelijk is het er dan van gekomen. Op een regenachtige zondag zijn we voor het eerst naar het Auckland Museum geweest.

Het was namelijk de laatste dag dat we het skelet van de grootste T-rex nog konden bewonderen. Sue, (zo heet het skelet) is 13 meter lang en 4 meter hoog!Alleen al de schedel is groter dan een badkuip! En nu we er toch waren hebben we de rest van het museum bekeken.

Ze hebben een afdeling over onder meer natuurwetenschap,

Maori kunst, Polynesische kultuur, en een expositie over de 1e en 2e wereld oorlog. In deze oorlogen zijn veel Kiwi's overleden toen zij streden als onderdeel van de Gemenebest.

Verder was er ook nog een tentoonstelling over vulkanen. Zoals in een eerdere blog aangegeven is Auckland gebouwd op pakweg 50 verschillende vulkanen.

Op de onderstaande kaart zijn een aantal hiervan op een wel heel duidelijke manier aangegeven!

De grootste vulkaan nabij Auckland, ligt voor de kust en heet Rangitoto. Deze vulkaan is slapende zullen we maar zeggen! We moeten hem vooral niet wakker maken want als deze echt ontwaakt zal het grootste deel van Nieuw Zeeland vernietigd worden!

Nog ander nieuws? Jawel! Afgelopen week was ene Lloyd Pye in het land. Deze man bracht een exact copy mee van "The Starchild skull". Voor diegene die niet weten wat dit is, hierbij 2 website adressen: http://www.starchildproject.com/ en http://www.world-mysteries.com/sar_6.htm

Deze circa 900 jaar oude schedel is rond 1930 gevonden in Mexico. Nu wordt er beweerd dat dit een hybride is van een Native American vrouw en een Alien-man.

Mijn eerste gedachten was..... ja hoor! Natuurlijk niet. De afwijkende vorm is gewoon een misvormd mens/kind geweest. Eeeeeh nee. Nee? Nee! Inmiddels zijn er talloze onderzoeken uitgevoerd op het origineel. Uit de onderzoeken komen meerdere onverklaarbare afwijkingen naar boven. De meest overtuigende is wel het DNA onderzoek waaruit blijkt dat de DNA van de vader ontbreekt of in ieder geval niet traceerbaar is. Door het ontbreken van vergelijkingsmateriaal (markers) is het vader-DNA (nog) niet te definieren. De heer Pye zoekt nu sponsors om zodoende de schedel te laten onderzoeken met behulp van de laatste DNA technieken. De schedel is veel lichter, dunner en veel sterker! De structuur van het bot is nooit eerder aangetroffen op aarde.

Er gaan verhalen de ronde dat deze Aliens kennis hebben gebracht onder verschillende aardse volkeren zoals de Inca's en Egyptenaren. Hiermee zouden veel onmogelijkheden in de bouwkunst van meerdere volkeren verklaard kunnen worden.

Over Aliens gesproken, Dit prachtige, kleurrijke plaatje zou wel eens de bouwsteen kunnen zijn voor de meest vernietigende ziekte in de mensheid! "Swine flu" zoals ze het hier noemen!

De kruising van vogelgriep, varkensgriep en een menselijke variant van de griep spreidt zich uit over de wereld! En ik......heb de foto waar de ziekte overging van varken naar mens!

Inmiddels zijn er ook in New Zealand een aantal besmettinggevallen aangetroffen bij studenten van het "Rangitoto college". Hé? Alweer die naam! De studenten waren enkele weken naar Mexico gegaan voor een cursus Spaans.

Tja , we kunnen er nu wel om lachen maar dit kan helemaal verkeerd gaan uitpakken! Bij toeval las ik amper een week geleden een artikel over de vogelgriep in een oude National Geographic (2005). Daarin beschreven ze dat de beruchte "Spaanse griep" in 1918 wereldwijd 50 tot 100 miljoen doden veroorzaakte. Vermoed wordt dat de Spaanse griep eveneens vogel/varkensgriep was. Vervolgens waarschuwen ze dat in de nabij toekomst een nieuwe uitbraak 180 tot 360 miljoen doden zou kunnen veroorzaken! Staan we aan de vooravond van een wereldwijde epidemie? Laten we het hopen van niet!

De zware onderwerpen sluiten we af en snijden een nieuw onderwerp aan.... Koninginnedag! (Misschien wel onze laatste). Speciaal voor de Nederlandse Koningin hebben ze oranje ballonnen en een vlag aan de Skytower op gehangen!

Kiwi's vinden onze "hippe Bea" namelijk geweldig!

Op Woensdag 29 April zijn we met de Nederlandse groep naar "Dutch Delight" gegaan om het heugelijke feit te vieren. Dit is een Nederlands restaurant waar ze dus o.a. fricadellen, pannenkoeken en kroketten verkopen. Het restaurant is tevens razend populair bij de Kiwi's!

We hebben daar dus Hollandse liedjes gezongen en karaoke gedaan. Gezellig man! Ondertussen schoven we een haring met ajuin naar binnen.

Hoe zit het nou met jullie integratie hoor ik jullie al zeggen?........Eeeh.....

Heb ik niet eerder geschreven dat Kiwi's elke gelegenheid benutten om een feestje te vieren? Doen we toch... enne bovendien hebben we binnenkort weer een koninginnendag en wel die van "onze" Elisabeth!

En waar gefeest wordt, wordt gedronken! Maar het blijft oppassen geblazen!

De (drank)duivel zit in de fles!

Door dit heugelijke feit had ondergetekende net even teveel ingenomen en zag ik enkele uren later Marietje dubbel!

Onmiddellijk voelde ik een beukende koppijn opkomen!

We kennen allemaal wel de levens cyclus van de man. Het begint met een tuttefles, vervolgens de colafles die vrij snel naadloos overgaat in de bierfles. Uiteindelijk worden vloeistoffen alleen nog maar intraveneus ingebracht!

Die nacht had ik het sterke vermoeden dat ik inmiddels in het laatste stadium was beland!

Een wijze man uit het verleden (overleden aan vogelgriep) heeft ooit de uitspraak bedacht dat je "vuur met vuur moet bestrijden"! Oké! Dus ik ging tussen de klamme lappen aan het bierinfuus! Uiteindelijk viel ik in een onrustige slaap.

Ik droomde dat ik op het strand liep en plots 3 blondjes zag!

Mogelijk waren het er zelfs meer! (Tellen gaat niet meer zo makkelijk als je onder invloed bent!)

Plots greep "Zeus, de Griekse god) in en overspoelde een tsunami het strand!

Toen ik boven water kwam bleek ik plots zwanger! Al gauw ging dit nieuws de hele wereld rond!

Het volgende moment zat ik met de "Manukians" lekker te BBQen (Ja ik weet het, zwangere mannen mogen geen rauw vlees eten en alcohol nuttigen). Onder het genot van een kippenboutje (Niet besmet met vogelpest) luisterden we naar onze "vroedvrouw in opleiding" Mirjam hoe deze ingewikkelde bevalling zal gaan geschieden.

Voor de zekerheid ben ik toen even naar de buurtsuper gelopen voor een speciale test. Hieruit bleek dat ik NIET de vader was!

En toen de bevalling eindelijk op gang kwam begreep ik eindelijk hoe het voelt om vrouw te zijn! Respect hiervoor mannen! Niets dan anders dan respect!!!!!!

De bevalling was loodzwaar! Maar uiteindelijk mocht ik mijn baby bewonderen.

En toen werd ik plots helemaal nat wakker! Nee, niet van het zweet, maar van een emmer water die Marietje over me heen had gegooid! Ze kon het gillen van de pijn tijdens de droombevalling niet meer aan! Vanaf dat moment heb ik de drank afgezworen! (Dit heb ik uiteindelijk toch wel 8 uur vol gehouden.)

En Marietje? Die heeft daags na Koninginnedag gewoon een lekker chocolade badje genomen!

Genoeg onzin weer! Tot blogs!

Of toch niet? Hoewel wij dus Koninginnedag hadden gevierd lazen we op internet dat het in Nederland een stuk minder gezellig was! Een idioot pleegde een aanslag op de koninklijke familie en het hele feest ging niet door! Inmiddels zijn er dus al 5 doden te betreuren!

Hopelijk wordt het volgend jaar dubbel gezellig voor jullie en mogelijk heet het dan geen koninginnendag meer maar Koningdag. Klinkt niet echt he? Wat dachten jullie van Willemsdag, Alexday of vorstenhuisdag? Tot zover anders komt er nooit een einde aan!

Tot blogs!

Jubileumblog "2 jarig bestaan"

Daar zijn we weer en het is feest! Feest? Jawel onze blog bestaat 2 jaar (hoe houden we het toch vol?).
Hoe moeten we dit gaan vieren? Nou het antwoord kwamen we tegen toen we een reisbureau voorbij liepen......Mijn oog viel op een aanbieding voor een spotprijs! Door een annulering (sterfgeval) waren er nog 2 plaatsen vrij voor een korte surprise groepsreis van 6 dagen. Er was echter wel een probleem......
Morgen vertrekken! Shit! Weet je wat? We doen het gewoon! Het kostte even wat tijd voor mij om klanten door te schuiven en Marietje kreeg het uiteindelijk ook geregeld.

Om 4 uur in de nacht kwamen we aan op het vliegveld en kregen we onze tickets.
De verrassingbestemming? Kenia! Na bijna 14 uur vliegen zagen we door het raampje dit........


We kregen het vage vermoeden dat we er bijna waren! Na een wat ruige landing stonden we dan eindelijk op het vliegveld van Nairobi.


Al na enkele minuten werden we opgepikt door de organisatie die onze groep (16 personen) in een veel te klein busje naar een hotelletje bracht op zo'n 2 uur rijden buiten de stad. Iedereen was moe van de vlucht en had last van een jetlag. De reis is maar 6 dagen waarvan bijna 2 dagen vliegen dus tijd om te rusten was er niet. Terwijl we wachten op de safaribus ontmoeten we Ronald en Sonia. Zij zijn met ons de enige kiwies en dat schept al gauw een band. Het was erg fris dus moesten we warme kleren aan. Die hadden we bij ons maar niet genoeg voor 6 dagen!


Na 2 uur kwam dan eindelijk de safaribus aan. We laden gezamenlijk alle benodigdheden, koffers en tassen onder in het ruim en gaan op weg.

Vanuit Nairobi rijden we 4 uur richting Mount Kenia. Onderweg passeren we eerst nog even de sloppenwijken waar je minder vrolijk van wordt. Uiteindelijk rijden we tussen de thee- en ananasplantages en later nog door open
savanne afgewisseld door regenwoud.

Onderweg worden we toegezwaaid door schoolkinderen. Uiteindelijk komen we in ons tentenkamp aan.

Het kamp bestaat uit 30 tenten die door verschillende organisaties worden gebruikt. Hierdoor krijg je een beetje het gevoel toeristenvee te zijn maar we mogen niet klagen want we zijn immers onverwacht in Afrika! Totdat.... bleek dat onze tent aan de rand van het kamp stond hetgeen Marietje wat nerveus maakte! De eerste de beste hongerige leeuw en wij zijn het haasje/gazelle.

Hoe dan ook, de tent zag er gezellig uit! Ik heb toch maar uit veiligheid en voor Marietjes gemoedsrust mijn Zwitsers multi-tool zakmesje onder het hoofdkussen gelegd. Na een onrustige nacht (leeuwengebrul en hyena geblaf/jank) rijden we door langs de Mount. Helaas is het zeer mistig en we zien helemaal niets! We kunnen helaas niet wachten tot de mist optrekt we moeten verder.

Voor de lunch stoppen we in een dorpje waar de bevolking ons staat op te wachten. We worden vriendelijk verzocht uit te stappen zodat we traditioneel kunnen worden verwelkomd door de bewoners. Wat kunnen die gasten hoog springen! Na afloop kwam uiteraard de hoed langs voor een fooitje. Ik vraag me af of ze wat kunnen met mijn oude Turkse lire's. Een fooitje van 5.000.000 lire lijkt heel wat! Ten minste die indruk kreeg ik wel toen ze de nulletjes telden.

Na een lange rit over slechte wegen vol gaten komen we aan bij de Equator. Hier is het alweer frisjes dus iedereen weer omkleden om vervolgens te poseren onder het bord. Verder was er eigenlijk helemaal niets.

Na een uurtje komen we aan bij lake "Naivasha" temidden van de grote slenk.

Eindelijk zien we dan waarvoor we gekomen zijn......Beestjes! Langs de oevers zien we miljoenen flamingo's, krokodillen, olifanten en zelfs een visarend.

Tussen de papyrusbegroeiing zien we ook nijlpaarden. Waarom heten deze beesten eigenlijk nijlpaarden? Dit is toch niet de nijl? Ik dwaal weer af....waar was ik? Eeeh o ja, de vriendelijke bevolking bestaat uit 2 stammen Samburu's en Turkana's genaamd. Deze mensen wonen langs de oevers en (over)leven hoofdzakelijk van visvangst (en toeristen). En dan zien we plots Olifanten oversteken!

Op de aangrenzende graslanden zien we buffels......

eeeeeh, hartebeesten of zo......

De kroonprins van Afrika..........

We zagen op het juiste moment zelfs nog een cheeta een gazelle besluipen. Helaas voor de cheeta en gelukkig voor de gazelle vloeide er geen bloed, slechts gekrenkte trots voor het poesje.
Uiteindelijk komen we na een zeer vermoeiende, maar geweldige dag, aan bij een ander tentenkamp. Hier verblijven we 2 nachten. Ditmaal slapen we in het midden. De volgende dag bleek echter dat bijna niemand geslapen had van de (enge) geluiden maar wij waren als een blok in slaap gevallen. Deze ochtend stond er een bezoek aan een olifantenweeshuis op het programma.

Voor een fooi mocht je hier de weesjes melk geven. Uiteraard kwamen hier weer die (waardeloze) Turkse lires van pas. Ik werd door Marietje uitgemaakt voor "Zuinige nieuwe Zeeuw" oftewel eens een Hollander altijd een "Hollander"!

Naast de prachtige natuur, zien we als we kleine dorpjes passeren ook deze aandoenlijke taferelen.

Na opnieuw weer veel dieren gezien te hebben komen we weer terug in het tentenkamp. 's Avonds aten we in de gezamenlijke ruimte een heerlijk diner. Het is onvoorstelbaar wat de koks hier midden in de savanne bekokstoven! De geroosterde zeeboe (bultrund) was zalig mals! Na achteraf veel te veel gedronken te hebben vallen we in diepe slaap.

De volgende ochtend vertrekken we al om 6 uur richting de Mara river. We krijgen maar niet genoeg van de vergezichten en de prachtige dieren!

Ditmaal was Marietje aan de beurt om de beestjes eten te geven. Giraffen hebben een hele lange.......eeeeuh....blauwe tong.

Toen we verder reden kregen we een klapband. Dit is ook geen wonder gezien de rijstijl van onze chauffeur. Ronald wist ons te vertellen dat Jimmy, zo heette onze chauffeur, de grootste fan van de "Dukes of hazard" was. Alles best, maar imiteer die gasten in je eigen tijd en niet met een bus met M&M achter op de bank! Omdat we toch stil stonden greep Sonia de kans om haar maag effe leeg te gooien.

Terwijl we wachten komt er een man langs die Marietje wel wil ruilen voor een camel. Een kameel? Jodokus kwak! Dat is een dromedaris en geen kameel! En bovendien ruil ik niet 2 bulten in voor 1! Nee, Marietje ruil ik niet in voor geen goud! Later vertelde Ronald dat met de naam "camel" zowel een kameel als een dromedaris bedoeld wordt. Ja, wist ik veel? Na 2 uur kwam er dan eindelijk iemand langs met een reserveband en konden we verder rijden.

Onze laatste middag bezoeken we een "Manyatta" Village oftewel een Masaidorp.
Uiteraard worden we weer hartelijk verwelkomd door de bevolking met een dans en........een drankje gemaakt van melk en runderbloed! Gadverdamme!!!!! Weigeren is er niet bij, dat zou een zware belediging zijn, werd ons wijs gemaakt. Sonia, inmiddels enkele kilo's afgevallen, besloot maar weer eens haar maag leeg te gooien. Uiteindelijk brengt de bus ons weer naar het tentenkamp en is de dag van vertrek alweer veel te snel gekomen.

Na het ontbijt worden we weer naar het vliegveld gebracht en voor we het wisten vlogen we weer naar huis. We hebben genoten van deze veel te korte, zeer intensieve vakantie. De overweldigende pracht van het landschap en de dieren maakte alles meer dan goed. Tot slot nog een mooie afsluiter.

En toen liep de wekker af en bleek bovenstaand allemaal maar een droom, maar wel een hele mooie...

We pakken het gewone leven weer op .....nou ja gewoon? Pasen staat voor de deur! Op Goede vrijdag gaan hier alle winkels dicht! Ja, niets bijzonders toch? Toch wel want er zijn maar 2 dagen per jaar dat alles dicht gaat hier in Auckland met kerst en Goede Vrijdag. Dit betekent dat dus na een dag niet kunnen winkelen het stervensdruk is op zaterdag. Dus wij naar Silviapark, effe weer lekker onder de mensen.

Sylviapark is een Mall, 24 hectare groot, 200 winkels onder 1 dak en meer dan 5000 parkeerplaatsen en..... die waren allemaal vol! Uiteindelijk waren we 10 minuten binnen en......toen ging plots het brandalarm!

Kun je het je voorstellen:

Pakweg 10.000 mensen die allemaal tegelijk naar buiten willen.
De mensen in de 10 bioscoopzalen allemaal tegelijk op de roltrap!

Alle klanten uit de 200 winkels moeten ineens naar de centrale gang geleid worden.

Mensen in restaurants worden buiten gezet met een bord nog in de hand want een kiwi laat zomaar geen maaltijd aan zijn neus voorbij gaan. We dienen nog even te vermelden dat je in NZ in veel restaurants vooraf betaald en dan pas eten krijgt. Makkelijk toch? Kun je weggaan wanneer je wilt en iedereen heeft netjes betaald! Chaos alom, uiteindelijk bleek het vals alarm.

En toen werd het Pasen!

Herinneren jullie de vorige blog nog waarin ik vertelde dat ik de paashaas naar de "eeuwige jachtvelden" heb geholpen? Welnu, we hebben hier het probleem opgelost met de "schildhaas" of "paaspad".

Een schildhaas gaat niet zo heel snel dus........ geen paaseieren met pasen! Vermoedelijk worden ze pas in juli/augustus afgeleverd. Uiteindelijk vonden we een passend alternatief........ Feijoas! Fi..wat? Een feijoa ofwel ananasguave is een vrucht ter grootte van een ei en die groeien hier overal in tuinen en fruitkwekerijen. Doordat ze makkelijk "kneuzen" worden ze weinig geexporteerd en zijn dus alleen plaatselijk te koop.

Zo houden wij kiwies het groene imago van New Zealand hoog! Staat ook best leuk met het paasontbijt Feijoas, jus d'orange, muffins en hot crossbuns. Een crossbun is een soort mini paasstol welliswaar zonder spijsvulling.

's Middags zijn we naar een fantastisch optreden geweest van "Ester easter". Zij is wereldberoemd in New Zealand, net als "L en P", maar da's een ander verhaal. Haar stem klinkt als Pavaroti en volgens velen heeft ze mooiere benen dan Tina Turner!

De oudste zoon van de paashaas zal komend jaar de zware taak van zijn overleden vader (hij rust in vrede in onze vriezer) gaan overnemen. Hij is alvast gestart met de productie van nieuwe paaseieren voor 2010!

Tot blogs!